• Materiaal
  • Gewijzigd op 24 april 2023

Eerste indruk: nieuwe Specialized Epic World Cup, de 'hardtail killer'

Is het een hardtail? Is het een full suspension? Nee, het is de nieuwe Specialized Epic World Cup 2023. Deze strakke scheurbak is gemaakt om over de trails te vliegen. Ik kreeg als een van eersten de kans om dit racebeest op zijn staart te trappen.
Eerste indruk: nieuwe Specialized Epic World Cup, de 'hardtail killer'
Eerste indruk: nieuwe Specialized Epic World Cup, de 'hardtail killer'
De nieuwe Specialized Epic World Cup, gisteren wereldwijd gelanceerd, is een als hardtail vermomde full suspension bike. Hoewel de lichtvoetige terreinvreter op het eerste gezicht wel wat weg heeft van de Trek Supercaliber schuilt er onder de motorkap een wereld van verschil. 

De in de bovenbuis verstopte schokdemper is door Specialized zelf ontwikkeld en kan helemaal op de wensen van de rijder worden afgesteld. Grofweg gezegd: als stijve hardtail of als verende full suspension. Hiermee is de dubbelgeveerde Epic volgens Specialized een echte ‘hardtail killer’. Een boute bewering die ik als verstokt hardtail biker maar al te graag wil staven.

De Brain overboord

Zo’n 20 jaar geleden lanceerde Specialized de allereerste Epic, een full suspension die zijn tijd ver vooruit was. Dit crosscountry kanon was namelijk uitgerust met de zogenaamde Brain-technologie. Deze technologie zorgde ervoor dat zowel de voor- als achtervering alleen zijn werk deed als het klappen van onderen –boomwortels, stenen, kuilen – moest incasseren. Automatisch, dus zonder hendeltjes of andere rare bedieningsfratsen.

Hierdoor was de Epic ideaal voor snelle XC-races en stonden Specialized riders internationaal regelmatig op het allerhoogste wedstrijdpodium – zoals de Tsjech Jaroslav Kulhavy op de Olympische Spelen van Londen (goud) en Rio (zilver).

"Tijdens de ontwikkeling van de nieuwe Epic is de slimme Brain overboord gegooid"

Tijdens de ontwikkeling van de nieuwe Epic is de slimme Brain overboord gegooid. Voor vering achter is deze vervangen door een zelfbedachte RockShox SID WCID demper. Gekoppeld aan een nieuw (drie-link) scharniersysteem, waarbij de staande achtervorken in de bovenbuis heen en weer kunnen bewegen, zorgt dit voor een veerweg van 75 mm. De RockShox SID SL voorvork (110 mm) beschikt overigens nog wel over een brein. Beide veerwegen zouden ruim voldoende moeten zijn om snelle flow trails te temmen.

Lucht opslokken

De opvolger van de Brain is een innovatief hoogstandje. De oversized SID WCID demper is voorzien van twee luchtkamers: een grote positieve en een kleine negatieve. Door lucht in of uit de kamers te blazen/te laten lopen kun je spelen met het 'losbreekmoment' van de vering. Doordat beide kamers met elkaar in verbinding staan heeft de demper maar een ventiel. Op de demper kun je drie standen instellen: No Gulp (firm), Half Gulp (medium) en Full Gulp (active).

‘Gulp’ is hierbij een verwijzing naar de ‘slok lucht’ die de (negatieve) luchtkamer opzuigt. Bij standje firm (lege negatieve luchtkamer) gedraagt de Epic zich als een hardtail. Geschikt dus voor snelle rondjes zonder al te veel technische uitdagingen. Active (lege negatieve luchtkamer) is ideaal voor het ruigere werk, voor parcoursen waar een fully zich thuisvoelt. En medium (halfvolle negatieve luchtkamer) zit gevoelsmatig tussen een hardtail en full suspension bike in.

Groot verschil met de oude Brain is dat je de vering onderweg niet handmatig (met een draaiknop) kunt instellen; hiervoor heb je een demperpompje nodig. Vooraf even goed nadenken dus in welk terrein je het racemonster op zijn staart gaat trappen.  

Lichtgewicht frame

En racen wil-ie. Niet in de laatste plaats door het lichtgewicht frame. Het World Cup frame weegt slechts 1.765 gram, inclusief schokdemper en alle hardware. Dit is 100 gram lichter dan de huidige full suspension Epic. Om dit voor elkaar te boksen keken de knappen koppen van Specialized’s ontwerpafdeling naar het extreem lichte frame van de Aethos racefiets.

"Het World Cup frame weegt slechts 1765 gram, inclusief schokdemper en alle hardware"

Ook de nieuwe progressieve geometrie van de brainloze beauty draagt zijn steentje bij aan de need for speed. Zo is de balhoofdhoek met 66,5 graad slacker (luier) en is de reach (reikwijdte) korter. In vergelijking met een Epic hardtail is de geometrie dus langer, lager en luier. Dit zorgt vooral voor meer balans en controle op technische trails. Maar wees als fanatieke racer gerust: de houding is nog steeds sportief.

Eerste indruk

Genoeg Amerikaanse promopraatjes. Tijd om de Epic eens flink de sporen te geven. Vanuit het Specialized hoofdkantoor in Arnhem Buiten is het een paar kilometer trappen naar MTB-route Schaarsbergen. De 22 kilometer lange lus rolt als een knikkerbaan over de flanken van de Veluwe en is perfect om de verschillende demperstanden uit te proberen. 

Ik start in standje firm en merk al bij de eerste de beste klim dat iedere trap raak is. Zelfs staand op de pedalen geeft de bike met mijn 94 kg echt geen krimp. Bizar. De nieuwe SRAM Eagle aandrijving draagt hier zijn steentje aan bij; de hufterproof uitziende derailleur schakelt zelfs onder volle belasting geruisloos en snel.

" De Epic stuurt messcherp, vliegt omhoog en versnelt als een malle"

Ook tijdens de daaropvolgende flow trails is het alsof ik op mijn eigen hardtail zit. De Epic stuurt messcherp, vliegt omhoog en versnelt als een malle. Groot verschil met mijn eigen bike is dat de achtervering van de Epic grootste klappen wegfiltert. Kleine oneffenheden komen echter genadeloos hard door. Hierdoor moet ik op slingerende stuiterstukken goed bij de les blijven. Ideaal als je zoals ik van een racy gevoel houdt. In snelle afdalingen met veel boomwortels is de vering een stuk actiever en heb ik weer het idee op een fully onderweg te zijn.



Halverwege de testrit wissel ik van firm naar medium. Kwestie van lucht uit de ene kamer laten lopen en een beetje erbij pompen in de andere kamer. Het karakter van de terreinvreter verandert meteen. Kuilen, stenen, boomwortels, bulten: de Epic slokt ze met huid en haar op. Maar zodra de ondergrond glad wordt heb ik weer het gevoel op een hardtail te zitten. 

Gevoelsmatig leg ik de rest van het rondje langzamer af. Mijn snelheidsmetertje bewijst echter het tegendeel. Dit komt omdat ik nu nergens het contact met de ondergrond verlies waardoor ik veel meer controle heb. Ook het comfort neemt in deze stand met sprongen en toe. Toch fijn als je van plan bent om de hele dag in het zadel te zitten en na afloop niet geradbraakt wilt afstappen. 

Conclusie

Een rondje Schaarsbergen is uiteraard geen grondige test. Eerder een eerste indruk. Toch durf ik wel te beweren dat de Specialized Epic World Cup een geweldige machine is.

Het is een retesnelle racebolide voor wedstrijdrijders die op het allerhoogste niveau willen presteren. Een droomfiets voor doortrappers die hun fietsmaatjes het nakijken willen geven. Een bling-bling bak voor bikers die van mooie spullen houden. De Epic blinkt op een XC-parcours uit in accelereren, klimmen, afdalen en direct stuurgedrag.

Ideaal dus voor Nederlandse routes of hobbelige trails in mountainbikeparadijsjes als de Ardennen.

"Een droomfiets voor doortrappers die hun fietsmaatjes het nakijken willen geven"

Een hardtail killer? Tsja, wat kan ik zeggen? In de stugste stand (firm) is het inderdaad net alsof je op een hardtal zit. Vooral tijdens klimmetjes en vlakke stukken veert de achterkant geen millimeter in. Krijg je een stuiterstuk of een snelle hobbelafdaling voor je kiezen, dan verandert de schizofrene snelheidsduivel plots in een rasechte racefully. Echt indrukwekkend. 

Als ik een minpuntje moeten verzinnen, dan is het dat je vooraf de juiste demperstand moet instellen. Met de oude Brain kon je dit onderweg doen door aan een stelknop te draaien.

Oh ja, de prijs is misschien ook nog wel een dingetje: de Epic kost in de S-Works uitvoering een slordige 12.500 euro en in de Pro uitvoering 9.000 euro. Voor een los frame ben je 6.500 euro kwijt. Een episch bedrag zullen we maar zeggen. Ga naar specialized.com als je het geld in je zak voelt branden.









fotocredit: Joris Knapen
Ard Krikke
Door Ard Krikke

Verslingerd aan mountainbiken en wielrennen. Is gek op singletracks, maar vindt het ook heerlijk om over kaarsrechte polderwegen te racen. Staat daarnaast regelmatig op zijn windsurfplank en hoopt iedere winter – tegen beter weten in – op de Elfstedentocht.

Dit vind je misschien ook interessant