Eerste indruk: de nieuwe Specialized Epic 8 – razendsnelle bike met elektronische vering

Tijdens de lancering van de nieuwe Epic op het hoofdkantoor van Specialized in Arnhem windt het Amerikaanse merk er geen doekjes om: de Epic 8 is the fastest bike on dirt. Een boute uitspraak.

Zo op het eerste gezicht vind ik de dubbelgeveerde racemachine er niet heel anders uitzien dan zijn illustere voorganger. Toch is deze mountainbike in alle opzichten anders. Van een nieuwe geometrie (enduro-achtig) tot een in hoogte verstelbare dropperpost (standaard op alle modellen) en van meer veerweg (120mm) tot een handige opbergruimte in het frame (SWAT-box).

Elektronische vering

De grootste verandering: Specialized heeft afscheid genomen van de oude vertrouwde Brain-technologie –  een systeem dat de voor-en achtervering automatisch aan de ondergrond aanpast. Of beter gezegd: aanpaste. 

Want de Epic in S-Works uitvoering (het topmodel) is voorzien van de nieuwe RockShox Flight Attendant, een zelfdenkende technologie dat elektronisch de voor- en achtervering aanstuurt. De overige modellen, Pro, Expert, Comp, maken gewoon gebruik van ‘normale’ RockShox dempers, met een manuele twist-lock (3 standen) aan het stuur.

Kort iets over de Flight Attendant. Deze onboard computer neemt net als de Brain het vuile veerwerk uit handen: het beslist zelf in welke mate de dempers zich aan de ondergrond (effen of oneffen) aanpassen. Het slimme systeem doet dit op basis van input die het krijgt van twee draadloze sensoren op de voorvork en achterdemper, en data afkomstig uit zowel de powermeter als de derailleurs. 
 
Een door SRAM ontwikkeld algoritme, genaamd Adaptive Ride Dynamics, bepaalt vervolgens in een fractie van een seconde welke stand tijdens het biken het beste werkt. Hierbij ‘kijkt’ het dus niet alleen naar de ondergrond, maar ook naar rijstijl. Het systeem is zelflerend, wat betekent dat het na verloop van tijd steeds beter en fijngevoeliger functioneert. Meer weten over Flight Attendant? Lees het uitgebreide artikel dat onze technisch onderlegde vrienden van Velozine hierover schreven.

Geschikt voor het ruigere werk

Daar waar de oude Epic zich vooral thuis voelde op snelle crosscountry parcoursen, deinst de nieuwe Epic 8 niet terug voor het ruigere werk. Dit komt vooral door de toegenomen veerweg, 120mm in plaats van 100 mm, en de nieuwe geometrie. Door de langere wielbasis (30 mm) en de luiere balhoofdhoek (66,4 graden) is deze iets 'progressiever' geworden. In de praktijk betekent dit een iets meer enduro-achtige houding waardoor de Epic nu ook op technischere trails beter uit de voeten komt.

Aan het frame zelf hoef ik niet veel woorden vuil te maken. Deze is in de S-Works uitvoering gemaakt van Fact 12m carbon en weegt met 1.545 gram minder dan een 1,5 liter fles cola. Ook de Pro, Expert en Comp modellen zijn met 1.715 gram verre van zwaar.

In de praktijk

Genoeg gekletst over grammen en zelfdenkende dempers. Tijd om de nieuwe S-Works Epic 8 eens flink op z’n donder te geven. MTB-route Schaarsbergen is hiervoor ideaal. Het ruim 22 km lange rondje ligt op een steenworp afstand van het Specialized kantoor en slingert als een ontspoorde achtbaan door het bos. Ideaal om uit te vinden wat dit crosscountry kanon in zijn mars heeft.

Het eerste gevoel is meteen goed: de racebak heeft een sportieve zit en voelt licht en superstijf aan. Als ik bij de eerste de beste klim op de pedalen ga staan, merk ik niet direct het verschil met de oude Epic. De fully geeft, net zoals zijn illustere  voorganger, geen krimp: de voorvork en achterdemper veren nauwelijks in. De Flight Attendant vindt het blijkbaar niet nodig om ze aan het werk te zetten. Prima. Hierdoor is het alsof ik een stijve hardtail onder mijn kont heb. 

“De robotachtige piepjes verraden dat de automatische vering onvermoeibaar zijn werk doet”

Dit verandert meteen als ik hobbels, boomwortels en kuilen voor mijn kiezen krijg. In een oogwenk worden de voor- en achtervering automatisch actief. De robotachtige piepjes verraden dat de automatische vering onvermoeibaar zijn werk doet. Hierdoor hoef ik nergens over na te denken en kan ik me focussen op het fietsen.

In tegenstelling tot de Brain, waar je duidelijk voelde (en hoorde) dat demper ‘losbrak’, gebeurt dit nu met de souplesse van een Amerikaanse slee. Hier houdt iedere vergelijking ook meteen op. Daar waar de reusachtige auto’s bekend stonden als ‘vliegende tapijten’ – vanwege hun deinende weggedrag – keert de vering van deze Amerikaan binnen een paar milliseconden weer terug in zijn originele stand. Iedere trap is dus raak. 

Vloeiende lijn 

Naarmate de rit over de golvende singletrack vordert, raak ik steeds meer onder de indruk van het zelfdenkende veersysteem. Het is bijna alsof je met een rallywagen onderweg bent en je copiloot precies weet waar alle hobbels en bobbels zich op het parcours bevinden; de Flight Attendant leest vliegensvlug het terrein. Iedere oneffenheid wordt moeiteloos gladgestreken. Indrukwekkend.

Functioneert het beter dan de oude Brain? Lastig te zeggen na een testritje van nog geen 1,5 uur. Wat me wel opvalt, is dat ik op de trail meer grip en dus meer controle lijk te hebben. 

“Als een snowboarder slalom ik vloeiend van de ene naar de andere bocht”

Zo stuit ik halverwege de rit op een serie kombochten. Vlak voor de eerste bocht duik ik een ondiepe kuil in. Ik houd mijn benen even stil om vervolgens weer aan te zetten. De achterdemper veert, zoals verwacht, meteen in. Tot mijn verbazing keert de demper na de kuil niet meteen terug naar zijn beginstand, maar blijft-ie de hele bocht ‘open’ staan. Pas op het rechte stuk voelt de achterkant weer ‘dicht’ aan. Mijn slimme copiloot herhaalt dit foefje een paar keer achter elkaar. Als een snowboarder slalom ik vloeiend van de ene naar de andere bocht.

Teveel van het goede?

Epic en Flight Attendant zijn a match made in heaven, om het maar eens op zijn Amerikaans te zeggen. De doordachte bike van Specialized is een geweldige XC-machine die dankzij de vernuftige technologie van SRAM uitblinkt op rappe rondjes.
 
Klinkt allemaal supersimpel, maar is het natuurlijk verre van simpel. En dat is meteen mijn enige kritiek. Het systeem werkt sneller en waarschijnlijk ook beter dan de Brain-technologie. Tegelijkertijd is het een stuk complexer en duurder. Als vroeger iets kapot ging, verving je gewoon een kabeltje of een losse demper. Als nu iets kapot gaat, moet je bij wijze van spreken een elektrotechnicus zijn om de boel te fiksen. 

“Als nu iets kapot gaat, moet je bij wijze van spreken een elektrotechnicus zijn om de boel te fiksen”

Is het allemaal teveel van het goede? Tsja, ik weet het niet. Persoonlijk smaakt het kortje ritje met de nieuwe Epic naar meer. Welke biker wil nou niet gecontroleerd over de trails vliegen? Flight Attendant maakt dit mogelijk. De tijd zal echter moeten uitwijzen of Specialized met deze flitsende terreinfiets de juiste weg is ingeslagen.

De Epic 8 komt in vier modellen: de goedkoopste variant kost 5.200 euro. De S-Works uitvoering is met 14.500 euro een rib uit je lijf. Trap naar specialized.com voor meer info over deze XC-machine.

_{foto's: Jorins Knapen}