Nieuwe mountainbikeroute Marum: Geen bergen, geen probleem!

De officiële opening van MTB-route Marum in het 3e weekend van mei leek mij een mooie aanleiding om naar het noorden af te reizen. Precies tien jaar na de eerste ideeën over een mountainbikeroute in Marum wordt de 30 km lange lus feestelijk geopend.

Mijn plan is om alvast een verkenningsrondje te maken en te spreken met een aantal enthousiastelingen achter het initiatief. Ik ben namelijk oprecht benieuwd wat 'het recept' is voor een leuke trail in het vlakke Groningse land. 

Ingrediënt 1: Een aanleiding

Als ik parkeer op de afgesproken plek, zie ik in het rood een groot spandoek met ‘ATB route Marum’. Het aangrenzende restaurant heeft een bike stalling met gratis hangslot en begeleidende bordjes in diezelfde felrode kleur. Ik ben op de juiste plek, dat is duidelijk! Ik word vriendelijk en gastvrij ontvangen door een aantal leden van ‘ATB vereniging Marum’. 

Tien jaar eerder riep de gemeente een aantal partijen bij elkaar om te praten over het reguleren van recreanten in de bospercelen. Er was regelmatig overlast van ‘wildfietsers’. Met organisaties als Groninger Landschap en Staatsbosbeheer is er toen met mountainbikers gekeken naar verschillende oplossingen. 

Ingrediënt 2: Een enthousiaste vereniging

De MTB-ers uit de omgeving kwamen er al snel achter dat je meer voor elkaar kunt krijgen als je je verenigt. Dus om bestaansrecht te creëren, werd er een vereniging opgericht die optrad als woordvoerder en belangenbehartiger voor bikers. Deze ploeg is inmiddels uitgegroeid tot een club met ruim 150 leden. Een serieus aantal. Ze organiseren onder meer toertochten en verzorgen Start2Bike cursussen voor beginners die aan hun vaardigheden willen werken. 

Ingrediënt 3: Een plan

Elke mountainbiker herkent het wel: je ziet overal paadjes en lijntjes die geschikt voor mountainbiken zouden kunnen zijn. Zo ook de groep uit Marum: ze droomden over de ideale route en hebben er alles aan gedaan om hun droom uit te laten komen.

Maar wat doe je als die paden over stukken land lopen die in het bezit van iemand zijn? Zoals het Groninger Landschap en Staatsbosbeheer, maar ook individuen met bospercelen. De oplossing: in gesprek gaan met die partij. En dat kost tijd, heel veel tijd. 

Ingrediënt 4: Enthousiaste partijen

Niet iedere landeigenaar was hier even enthousiast over. Dat betekende dat er creatief gezocht moest worden naar verbindingsstukken tussen percelen. Dit verklaart in Marum de (soms lange) verbindingsstukken tussen leuke singletracks. De ATB Vereniging heeft het geluk gehad dat de gemeente achter het initiatief stond. Er is dus optimaal gebruik gemaakt van stukken land die niet privé-eigendom zijn. 

Wat in mijn gesprek met de Groninger fietsclub naar voren komt, is dat er regelmatig goed overleg is geweest met alle belanghebbenden, om het zo goed mogelijk te regelen. Zo is er op verschillende plekken door een boswachter meegekeken naar de afwatering. Deze gaf dan aan dat kleine putten gevaarlijk kunnen zijn voor reeën. Zij kunnen daar hun poten in breken. Dus is er op veel plekken gekozen voor een ruime poel. 

"Wat in mijn gesprek met de Groninger fietsclub naar voren komt, is dat er regelmatig goed overleg is geweest met alle belanghebbenden, om het zo goed mogelijk te regelen"

Daarnaast was er voor de aanleg van trails natuurlijk ook geld nodig. De gemeente en diverse sponsoren hebben gelukkig veel mogelijk gemaakt. Vervolgens moest het binnengeharkte geld uiteraard nog goed besteed worden. 

Ingrediënt 5: Patrick Jansen

Toen in 2018 eindelijk de schop de grond in mocht, werd Patrick Jansen ingevlogen om het onderste uit de kan te halen. Patrick heeft met zijn bedrijf ‘Tracks & Trails’ al heel wat mountainbikeroutes ontworpen/aangelegd. Hij heeft een achtergrond als ecoloog en heeft veel ervaring met de mogelijke (soms letterlijke) obstakels die je bij de aanleg van een trail kunt tegenkomen.

‘’We zijn eigenlijk blij dat het zo lang heeft geduurd, want er ligt nu een veel mooiere trail dan we hadden gehoopt. We dachten dat we een paar paaltjes op bestaande paden zouden plaatsen, maar nu is elke mogelijke meter door Patrick benut!’’, aldus de dankbare clubleden. 

"Korte bochtjes, hobbels, kleine klimmetjes en singletracks worden afgewisseld met stukken bospad, zandwegen en asfalt"

En zo is het: elke keer als ik na een verbindingsstuk de bosjes induik, word ik getrakteerd op slingerstukken. Korte bochtjes, hobbels, kleine klimmetjes en singletracks worden afgewisseld met stukken bospad, zandwegen en asfalt. Bij elk strook krijg ik van de meefietsende Groningers wel een anekdote over de aanleg, de eigenaar van het stuk grond of over de toekomstplannen. Want als het aan hen ligt zijn ze nog lang niet klaar met bouwen!

Ingrediënt 6: Een beetje geluk

Richting het einde van de ronde komen we aan bij ‘Bikepark Dijkzand’. Daar maak ik kennis met Jan, de eigenaar van het terrein. Wat opvalt zijn de vele grote beelden die er staan. Als ik er langs kijk, zie ik overal trails liggen. Dat ziet er tof uit! Het terrein was voorheen een wandel-kijk en kooproute, waar natuursteen, bouwmaterialen en aanverwante producten gekocht konden worden. Dit kan nog steeds, maar het wandelen heeft plaats gemaakt voor mountainbiken. 

De vereniging had Jan eerst gevraagd of ze de route een stukje over zijn terrein mochten uitrollen. Dat vond hij een goed idee. Een paar dagen later nodigde hij de mannen uit en bleek dat hij al op eigen houtje een hele route had uitgestippeld. 

Deze unieke plek is apart te bezoeken met je mountainbike, maar de route gaat er ook overheen. Elke hoogtemeter (lees: hobbel) pak je mee. Er zijn rockgardens en drops aangelegd en er is keuze uit talloze balanceeropties. Ook denk ik dat dit de enige plek in de wereld is waar je van een marmeren trap van kunt afrijden. In totaal ligt hier ruim 6 km trail op je te wachten. 

"Mountainbikers zijn hier duidelijk welkom"

Jan vertelt met veel passie over het park en de mogelijkheden die hij ziet om het nog mooier te maken. De vele verschillende beelden en objecten maken het een feest om hier rond te fietsen. Mountainbikers zijn hier duidelijk welkom. Zo is een overkapping met toolsets, een mooi informatiebord en een wel heel bijzonder toiletgebouw. Wat een geluk als je als mountainbike crew zo’n toffe vent tegen het lijf loopt! 

Ingrediënt 7: Vrijwilligers

Als we over het bikepark lopen, zijn er ook wat vrijwilligers bezig. Een door de storm gesneuvelde boom krijgt een tweede leven als ‘skinny’: een smal obstakel waar je met je fiets overheen moet rijden. 

De harde kern vrijwilligers bestaat uit zo’n acht personen. Zij zorgen ervoor dat de route netjes en begaanbaar blijft. Een ‘never-ending job’, want in elk seizoen zijn er werkzaamheden die passen bij dat jaargetijde. Zoals snoeien in de lente: ‘’De bramen groeien bij ons 15 cm per dag’. Of het nathouden van droge trails in de zomer: ‘’Dat water halen we met pompen uit de sloot’’. En uiteraard de natte plekken aanpakken in de regenachtige maanden. 

"De harde kern vrijwilligers bestaat uit zo’n acht personen. Zij zorgen ervoor dat de route netjes en begaanbaar blijft."

Daarnaast wordt er natuurlijk ook gekeken naar mogelijkheden om de trails nog beter te maken. Ik vraag hen of ze kunnen benoemen waarom mensen de moeite zouden moeten nemen om naar deze uithoek te komen. Het antwoord: “Omdat uithoeken ook heel mooi kunnen zijn!”

Het eindresultaat: een route om je tanden in te zetten

Alle ingrediënten zijn samengevoegd tot een prachtig eindresultaat. Eentje waar ATB Vereniging Marum erg trots op is! Maar net als bij elk goed recept, ga je er natuurlijk niet alleen naar kijken, maar moet er ook geproefd worden. Tast toe!

Dus mocht je nieuwsgierig zijn geworden of een keer in de buurt zijn, zet je tanden in de nieuwe trail en bewonder de bergen werk die in het vlakke Groningen zijn verzet. 

Geclassificeerde route

Als toetje wil ik je nog meegeven dat de mountainbikeroute van Marum een zogenaamde geclassificeerde route is. Dat betekent dat je aan de hand van een kleurcodes kunt zien of de trail bij jouw niveau past. Net zoals bij skipistes geeft elke kleur de moeilijkheidsgraad aan. Groen is makkelijk, blauw gemiddeld, rood moeilijk en zwart zeer moeilijk.

In dit artikel lees je alles over de kleuren van het classificatiesysteem.

MTB-route Marum is een blauwe route met rode stukken erin. Deze laatste bevinden zich vooral in Bikepark Dijkzand. 

Let op: de bordjes bevinden zich onder het internationale MTB-teken (driehoek met twee bolletjes). Deze staan langs het pad en worden gebruikt als bewegwijzering van de route. In Marum zijn de driehoeken rood gekleurd. De start van de 30 km lange route is overigens Parkeerplaats Horeca Centrum 'Heerlijkheid, Tolhuisstraat 1'in Marum.

_{Tekst en foto's: André Deunhouwer}