• Routes + Reizen
  • Gewijzigd op 10 juli 2025

La Bola: uniek fietsavontuur op Mallorca

Mallorca heeft onze redacteur Erwin Reijneveld betoverd. Hij klom er naar een magische top die slechts één keer per jaar geopend is en liet zich per boot afzetten bij de beroemdste klim van het eiland. Unieke belevenissen, met een euforisch gevoel.
La Bola: uniek fietsavontuur op Mallorca
La Bola: uniek fietsavontuur op Mallorca
De ‘hidden gem’, ofwel verborgen parel. Het is de exclusieve reistip met beperkte houdbaarheid. Zeker wanneer het in een magazine als deze staat. Want hoe verberg je een juweel nog na promotie? Met een dik hek erom is even flauw als waar. Bola del Puig Major bevindt zich op militair terrein en is daarmee ontoegankelijk, tenzij je meedoet aan La Bola. En laten we dat nou mogen doen! 

Vallende vruchten 

De rijpe sinaasappel rolt over de weg, onbereikbaar voor mijn banden. Vele voormalig boomgenoten zijn wel tot jus d’orange geplet voordat ze de goot bereikten. Maar deze komt terecht waar de helling hem naartoe leidt. Bovenaan die helling zie ik een boom ramvol sinaasappels. Het is begin april en over heel Mallorca stralen rijpe vruchten in de zon. 

Vanmorgen nog op Schiphol, vanmiddag solo naar de Coll de Sóller. Bij Rompelberg haalde ik een fiets en route. Ik ben op Mallorca, in de Balearen. Dit Spaanse eiland is door menig fietser in het hart gesloten, maar altijd buiten mijn aandacht gebleven. Nu mag ik kennismaken en morgen doen wat zelfs voor de lokale ciclista onbekend is, de klim naar La Bola. 

Hoofdstad Palma de Mallorca heeft dik 400.000 inwoners, er doorheen fietsen is dus niet zomaar gedaan. Eenmaal de stad uit, kan het genieten aanvangen. Door een landschap met intens rode aarde, herinneren stapelmuren aan alle afleveringen Pieter Post die ik ooit zag. Ze doen dienst als afscheiding van de landerijen en om terrassen te vormen op berghellingen, waar veelal olijfbomen groeien op de vruchtbare grond. Maar bovenal lijken ze aangelegd om vereende met natuurschoon te imponeren. 

"Van maart tot november is het fietsleven hier goed"

Hierdoor focus ik meer op de ogen dan op de benen en fiets ik ongemerkt naar boven. Het is 24 graden, heel normaal voor april op Mallorca. In de zomer kan het heet zijn, maar van maart tot november is het fietsleven hier goed. Zo goed zelfs, dat je de halve dag met één hand stuurt omdat je constant aan het zwaaien bent naar de vele mede-fietsers. 


 

La Bola 

Vroeg tijd voor het summum van de trip, met zonsopkomst begeleidt Rompelberg onze groep naar de start. Daar voegen we ons bij 500 andere deelnemers, allemaal gehuld in hetzelfde kleurrijke shirt. Onder escorte rollen we over de hoofdweg. Hoog in de verte zien we de kenmerkende witte bol en dus de finish, het hoogste punt van Mallorca (1445 meter), en onderdeel van Spaans/Amerikaanse radarinstallaties. 

Achter de koersdirecteur in zijn cabrio vormt zich een indrukwekkend lang blauw roze lint over Coll de Sóller. Ook de afdaling gaat geneutraliseerd en zo voelt dit als een deftig begeleide toertocht. Maar na het stadje Sóller is het bal, met het toucheren van de mat, klinken bekende piepjes en ontbrandt de wedstrijd.  

Groot toegangshek

De populaire Puig Major beklimming is vandaag voor ons, zonder verkeer. Reeds aanwezige fietsers staan gehoorzaam en klappend in de berm. In deze rust naar boven stampen in de kortst mogelijke lijn voelt speciaal. En dan moet ‘La Bola’ zelf nog komen. Na twaalf kilometer (zes procent gemiddeld) duiken we de tunnel uit en toont zich het stuwmeer, normaal het einde van de klim. Kort afdalend komt een groot toegangshek rap dichtbij. Het staat wagenwijd open. Wegwijzers wijzen (zo zijn ze) en schreeuwen (extra service) ons de ‘zona militar’ in. 

Nog zeven kilometer voor de bol. Bomen geven het op, die groeien hier niet meer. De zwaarte (8,5 procent gemiddeld) verhult bijna de schoonheid. Onder kale rotsen tekent het prachtige eiland zich af. De bol wordt steeds iets groter, tot deze recht voor mijn neus staat. Met een groeiende groep staan we hijgend te genieten van de inspanning en het tijdelijke uitzicht. 

"Ook voor de monniksgier is het wennen, zoveel vlees op deze normaal uitgestorven militaire top"

Boven ons cirkelt een imposante monniksgier, de grootste vogel van Europa (spanwijdte drie meter). Ook voor het dier even wennen, zoveel vlees op deze normaal uitgestorven militaire top. Het fietsfeest wordt afgesloten met een lunch, prijsuitreiking en loterij op een schoolplein. Waarna we met de Rompelberg-groep via aantrekkelijke binnen weggetjes terug naar Palma fietsen.

Rolling hills


Mallorca toont zich als een doorlopend fietsfestival. Wegen, terrasjes en tankstations, het eiland is gedecoreerd met tweewielers. Als je van kletsen houdt, klets je wat af. De route van vandaag komt daar uit voort, velen noemen het als favoriet. 

Met NTFU-instructeur Paul van Dam fiets ik door een glooiend decor doordrenkt met Méditerranée. Terwijl de zintuigen vrachten vakantieprikkels verwerken, verstrijken de kilometers vanzelf. Onder deze zon en tegen deze zee, overal sportbrillen boven een grote glimlach. Toch trekt Valldemossa ons even van de fiets, dwalen we door het authentieke stadje. 

"Terwijl de zintuigen vrachten vakantieprikkels verwerken, verstrijken de kilometers vanzelf"

Over ‘rollende heuvels’ rijgen we korte inspanning en snelle afdaling aaneen. Dan komt een snel groepje langszij vlak voor een klimmetje. Speelimpulsen houden hier niet op. De oversteek van geitjes brengt ons tot bedaren. Hun paadjes van weleer zijn ingeruild voor piekfijn asfalt. De hoefdieren op Mallorca genieten van dezelfde wegen als wij. Gelukzalig komen we terug in de hoofdstad. Waar de frisse zee en het warme strand de dag uitvullen.

Huiswaarts: Sa Calobra

Klimmen is even zwaar als eenvoudig. Draai je om, afhankelijk hoe hardnekkig je doorzettingsvermogen is, en de pijn is voorbij. Zo niet bij Sa Calobra. De klim die je volgens overlevering moét afstempelen voordat je huiswaarts mag. Daarmee kan je het een ‘usual suspect’ noemen.

Bovendien én gelijk aan die film (The Usual Suspects) begin je met het einde, de top van Coll des Reis. Vanaf hier daalt de weg 9,4 kilometer naar het ansichtkaartige haventje La Calobra om daar op te houden! Omdraaien dus, terug naar het begin van de film. Stoppen was nog nooit zo geen optie. Want wil je thuis komen, men zei het al, dan zal je deze weg toch echt weer omhoog moeten. 

"Sa Calobra, een klim die je moét afstempelen voordat je huiswaarts mag"

Toch gaan wij deze verplichte kost heel anders nuttigen. Op gemak trappen we naar Port de Sóller. Hier stranden zou geen straf zijn, maar we moeten door. De Middellandse zee in volgens Rompelbergs route. Uniek, dat gaat het vandaag zijn! Met de fiets op de nek en schoenen in de hand lopen we de valreep op. Aan boord trekken de imposante kliffen van het Tramuntana-gebergte voorbij. Gefascineerd zien we ineens weer beschaving. We meren aan in La Calobra. Vanaf een terrasje wanen we ons op een pleisterplaats van een grote toertocht. De racefiets lijkt hier het enige vervoersmiddel.

Gashendel open

Originele aanloop of niet, tijd om ons retourticket te verdienen. Waar de meesten net zijn afgedaald, beginnen wij koud aan de klim. Al snel is de bedrijfstemperatuur terug. Paul verlicht mij van de fotocamera. Ik daal weer naar de voet en doe wat velen doen, met de gashendel open naar boven. De smakelijke klim gulzig consumerend. Boven zoeken de longen naar adem. Bergen steken af tegen een diepblauwe zee. Gesteente waarover ontwerper Antonio Parietti bijna 100 jaar geleden een belachelijk mooie weg drapeerde. Duidelijk naar zijn zin, bij het overdreven af. 

Onze euforie wordt op peil gehouden met nieuwe prikkels. Na vele fraaie geveltjes reist de vraag of het decor wel bewoond wordt, leven doe je hier immers buiten. Na een lange, licht aflopende, terugtocht komen we waar we vanmorgen vertrokken. Met Sa Calobra in de tas. We mogen naar huis. Helaas. 

Betoverende magneet

Mallorca heeft mij betoverd. Waar ik vaak een magneetje meeneem van vakantie, heeft het eiland zichzelf als een magneet getoond. Weg van het toeristische Palma trekt een mediterrane fietsbiotoop ons soort. In het Tramuntana gebergte klommen wij wat af, maar er is nog veel (ook vlak binnenland) te ontdekken. Het zijn ritten waarvan je oneindigheid verlangt. Liggend op het strand zie ik de zon in de Middellandse Zee verdwijnen. Wat nu nog dichtbij is voelt morgen weer ver weg. Hiervan nagenieten zal tijd vergen.  

Zelf meedoen aan La Bola

Rompelberg Cycling Holidays is een begrip, op het eiland en in fiets minnend Nederland. Al meer dan 25 jaar organiseren ze toegewijd fietsvakanties op Mallorca, met fietsverhuur, fietsvriendelijke hotels, routes en begeleide groepsritten (op verschillende niveaus). fredrompelberg.com
Meer info over het jaarlijkse evenement La Bola: labolapuigmajor.com

Tekst: Erwin Reijneveld
Beeld: Erwin Reijneveld, La Bola



 
Redactie Fietssport
Door Redactie Fietssport

Redactie Fietssport

Dit vind je misschien ook interessant