De Brabantse Pijl

Natuurlijk zijn er de Vlaamse Ardennen, de bekende streek met zijn hellingen en wielerhistorie. Maar Vlaanderen is meer dan de regio van de Ronde van Vlaanderen. Zoveel is mij de voorbije jaren wel gebleken.

Zo ontdekte ik de weidse landschappen van het Heuvelland in West-Vlaanderen en de glooiende landerijen met fruitgaarden in Limburg. Wielerregio’s waar je net als op het Ronde-parcours heerlijk kunt draaien en keren over hellingen en kasseistroken die zijn omgeven met koershistorie. Denderend met je fietsmaten over een kasseistrook voel je je soms even wielerprof. Na afloop evalueer je je fietsbelevenissen onder het genot van een stevige pasta of smaakvol Vlaams bier.

"De Druivenstreek mag op het lijstje Vlaamse wielerregio’s niet ontbreken"

Het ligt ten zuidoosten van Brussel in Vlaams-Brabant en wordt gekenmerkt door zijn glooiende landschappen met heuvels rond 100 meter hoogte, bossen en – je raadt het al – druiventeelt. Gelegen op zo’n twee uur rijden van Utrecht is de streek vanuit de Randstad ook te bezoeken als dagtrip.

Van voorjaar- naar najaarsklassieker

In de wielerwereld is de regio bekend van De Brabantse Pijl, die als Vlaamse voorjaarsklassieker dit jaar op 14 april gepland staat. De koers start vanuit Leuven, waarna de renners over een lengte van 200 km ruim dertig hellingen krijgen voorgeschoteld. Na twee lokale rondes in het westelijke Beersel trekt het peloton richting Overijse voor de finale. Daar wordt de koers vaak betwist in de drie lokale rondes over de Hagaard, Hertstraat, Holstheide, IJskelderlaan en ‘t Schavei. Op de laatste klim haalde Mathieu van der Poel vorig jaar een huzarenstukje uit. Hij won de eindsprint met fietslengtes verschil van zijn naaste belagers Julian Alaphilippe en Tim Wellens.

"Voor degenen die graag een dag in het spoor van ‘MvdP’ willen fietsen is er goed nieuws" 

Er was al De Brabantse Pijl toertocht, met keuze uit drie afstanden over het parcours door de Druivenstreek. Maar sinds dit jaar is er ook een permanente bordjesroute: De Brabantse Pijl Cycling route. De route door Vlaams Brabant en een stukje Wallonië is bijna 100 km en voert over de bekende hellingen uit de klassieker. 

Op verkenning

Vooruitlopend op de opening van de route, verkennen we de streek op uitnodiging van Toerisme Vlaanderen. We ontdekken een wirwar aan landwegen, betonbaantjes, beklimmingen over holle wegen en kasseistroken dwars door glooiende akkers. Het is draaien en keren, klimmen en afdalen, zoals wel vaker in Vlaanderen ‘never a dull moment’. De streek telt vooral kortere hellingen tot 1 km. Ze beginnen vaak steil, waarna ze afvlakken en vals plat naar de heuveltop lopen. 

In volle vaart

We rijden een iets andere route dan De Brabantse Pijl cycling route die tijdens ons bezoek nog niet helemaal gereed is. De opeenvolging van hellingen maakt deze route pittig. Je start vanuit Huldenberg en overwint op 85 km 1000 hm. Je klimt door Overijse over de bekende S-bocht langs de ‘frituur’ en kerk, waar het peloton in de finale van De Brabantse Pijl in volle vaart naar beneden duikt om te positioneren voor de finaleklim van ’t Schavei.

Al gauw volgt de beklimming van de Hertstraat. Deze helling loopt over een lengte van 700 meter en maximaal 8 procent vanuit Overijse omhoog. Niet het bescheiden stijgingspercentage, maar kasseien vormen hier de grootste uitdaging. Waarbij het vooral de vraag is:

"Wie durft door het smalle gootje te rijden zoals de profs doen?"

Mijn advies: bij twijfel niet oversteken. Bij de kruising met de Nijvelsebaan neem je niet de brede afdaling zoals de profs, maar blijf je de Hertstraat volgen. Na een afdaling volgt dan een prachtige kasseienklim tussen de akkers waar de tijd lijkt te hebben stilgestaan. “Niet gekend, maar wel schoon”, zegt gids Dries Verclyte van Cycling in Flanders.

Ongestoord doorfietsen

Een lus door Wallonië volgt, met langere beklimmingen en minder kasseien. Net als aan de Vlaamse kant vind je hier veel lintbebouwing, waardoor het landschap een meer gesloten karakter heeft. Daar moet je van houden. Maar ondanks dat het gebied relatief dichter bevolkt is, kun je er toch vrij ongestoord doorfietsen.

Terug in Vlaanderen mag vanuit het dorp Terlanen de zware kasseienklim van de Moskesstraat (maximaal 17 procent) niet ontbreken. De vlakke aanloop biedt je kans om tempo te maken. Dan begint de lijdensweg op de kasseien. In de bocht liggen plakken asfalt die verlichting bieden, maar op het einde is er geen ontkomen meer aan. Dan is het stoempen over de kasseien totdat je het kapelletje op de top bereikt.

Slechte of goede benen?

Nog een klim waarop je de benen kunt testen is de Smeysberg: een brede muur die over een lengte van 600 meter door een dorp omhoog loopt. Bij de voet waarschuwt een bord voor een stijgingspercentage van 17 procent. Tijd om naar het binnenblad te schakelen! Halverwege piekt het stijgingspercentage, waarna het zwaarste achter de rug is.

Wie goede benen heeft, trekt nog even door naar de top. Heb je slechte benen, dan zal dit afvlakkende stuk als een bevrijding voelen. Bovenop sla je linksaf naar een afdaling met zeer slecht wegdek. Daar is het oppassen geblazen. Tijdens de noordelijke ‘finalelus’ richting Leuven wordt het landschap opener.

"Als uitbrander krijg je de opeenvolging Keersmakerstraat–Oliestraat voor de wielen, een prachtige kasseiweg tussen de glooiende akkers"

De 1,3 km lange strook zou niet misstaan in de Ronde van Vlaanderen. Hij begint licht bergop langs de raapzaadvelden om na een kruising bergaf als holle weg te verzinken in het landschap. Bij regenachtig weer liggen de kasseien er glad bij en worden in de afdaling je stuurmanskunsten op de proef gesteld. Dan is het een kwestie van vertrouwen op je materiaal en gaan!

Bourgondisch bijtanken

De streek biedt volop mogelijkheden voor een Bourgondische omlijsting van je fietstocht. Na het fietsen kun je neerploffen voor een pintje bij ’t Klein Verzet in Terlanen. Deze ‘afspanning’ ademt de sfeer van een oude herberg. Voor streekbier en een goede lunch of diner kun je ook terecht bij de historische Brouwerij De Kroon in Neerijse. Brasserie Baron’s House in Neerijse biedt plek om ’s avonds na te kaarten over je fietstocht onder het genot van Bourgondische specialiteiten.

Wil je kilometers maken over glad wegdek, dan is de streek minder geschikt. Lintbebouwing geeft de regio een minder open karakter, hoewel je er wel lekker kunt doortrappen. Maar koershistorie heeft de regio van de Brabantse Pijl genoeg, net als verrassende klimmetjes en verborgen kasseistroken. Een goed alternatief als je eens wat anders wilt dan de Oude Kwaremont en de Paterberg.

Meer info over en downloaden van de Brabant Cycling route zie Toerisme Vlaams Brabant.