Alles over de groene, blauwe, rode en zwarte MTB-routes

Om duidelijker te maken wat het niveau van een mountainbikeroute is, worden steeds meer routes in Nederland gemarkeerd met groen, blauw, rood en zwart. Een groene route is geschikt voor beginners en mountainbikers die het rustiger aan willen doen. Mensen die over de zwarte route rijden zijn meestal zeer ervaren. Dit komt omdat de zwarte route veel moeilijker en minder voorspelbaar is.

Kleuren als indicatie

Net zoals in de skisport geven de kleuren groen, blauw, rood en zwart aan hoe technisch een mountainbikeroute is. Je ziet het bordje hangen onder het bewegwijzeringsbordje: de driehoek en twee rondjes, dit is het internationale mountainbiketeken. Je moet uiteindelijk zelf de afweging maken of je bijvoorbeeld ervaren genoeg bent voor een lastig obstakel.

Lees ook: NTFU kleurt MTB-routes veilig

Groen: gemakkelijk

Dit is de meest makkelijke route. Groene routes hebben brede wegen en paden. Je rijdt voornamelijk over zand of gravel. Onderweg kun je een aantal rustige klimmetjes en afdalingen tegenkomen. Geschikt voor beginners én gravelbikers. 

Weten of je geschikt bent voor groen? Check dan het artikel Wat is een groene mountainbikeroute

Blauw: gemiddeld

De blauwe route is iets moeilijker dan de groene route. Dat komt omdat blauwe routes voornamelijk uit singletracks bestaan. De paden zijn smaller en bomen en struiken staan veel dichter op het pad. Je rijdt over korte en lange klimmetjes, boomwortels en omdat singletracks erom bekend staan dat ze lekker slingeren: veel bochten. Dit vergt dus een stuk meer van je stuurmanskunsten. 

Hoe goed je moet mountainbiken voordat je de blauwe route op kunt, lees je in het artikel Wat is een blauwe mountainbikeroute

Rood: moeilijk

De rode route is voor gevorderde mountainbikers. Op de singletracks kom je regelmatig moeilijke afdalingen, hoge boomwortels, springbulten, rockgardens en drop-offs tegen. Je moet hier dus flink aan de bak en zeker zijn over je technische vaardigheden op de mountainbike.

Ben je wekelijks in het bos te vinden, kijk dan of rood wat voor je is. Lees Wat is een rode mountainbikeroute

Zwart: zeer moeilijk

Zwarte routes zijn de moeilijkste van allemaal. Vergevorderde mountainbikers die ervaring hebben in het buitenland op rotsachtig terrein of wedstrijdrijders en bikeparkfanaten kunnen hier hun hart ophalen. Reken op moeilijk bochtenwerk en pittige obstakels ná een steile afdaling. Je moet dus juist kunnen reageren op deze onverwachte obstakels, je snelheid én je fiets goed onder controle houden en weten hoe je deze obstakels moet nemen.

Wil je vaardigheden op de mountainbike maximaal testen, check dan het artikel Wat is een zwarte mountainbikeroute

Hoe blijf je op de juiste route?

Je hoeft niet bang te zijn dat je zonder aankondiging op een verkeerde route komt. De kleuren worden langs de hele route aangegeven op bordjes. Deze kun je dus niet over het hoofd zien! Zijn er langs de hoofdroute parallelle paden waar je moeilijkere (of makkelijkere) obstakels tegenkomt? Dan herken je die direct aan de afwijkende kleur. Een hoofdroute kan bijvoorbeeld qua moeilijkheidsgraad blauw zijn met rode en zwarte parallelle paden.

Steeds meer mountainbikeroutes met kleurensysteem

De eerste bordjes hangen langs de mountainbikeroute Het Hulsbeek in Twente. Wielersportbond NTFU verwacht dat je binnen twee jaar langs de meeste mountainbikeroutes in Nederland het kleurensysteem kunt gebruiken.