Veelzijdig Verbier

Stuiteren in Verbier

Onze bestemming is Verbier, of om precies te zijn het plaatsje Versegeres in het dal onder Verbier. Nederlanders Erik den Oudendammer en Jess Kroon runnen hier al geruime tijd MTB -Verbier, een begrip onder veel mountainbikers. Vanuit hun schitterende accommodatie begeleiden ze activiteiten van bikepark tot grand raid, en de verzorging van ontbijt tot en met pizza uit eigen steenoven.

Het zal voor zich spreken dat we als jonge honden staan te stuiteren als we ons, direct na aankomst in Versegeres, klaar maken voor de eerste rit. Rugzakken worden gevuld , en protectie wordt aangetrokken - bij sommigen nog met het stof van de biketrip van vorig jaar erop.

Opwarmen in het bikepark

Als opwarmer staat het bikepark van Verbier op het menu. Een goed bewegwijzerd netwerk met afdalingen van uiteenlopende aard (van flowy tot extreem ruw) ligt op ons te wachten en kan op eigen initiatief gevolgd worden. Hoewel ik geen liefhebber ben van echte bikepark-trails, kost het toch weinig moeite om met een brede grijns van de ene kombocht in de andere boomwortelsectie te duiken. 

Hier en daar rijden we gitzwarte routes en kom je met een lichte endurobike (of mindset?) al gauw in interessante situaties. Niet zwart, maar minstens even uitdagend, is de gele wedstrijdtrack genaamd ‘Tire’s fire’. Zoals de naam doet vermoeden is dit geen opwarmer, maar een full-on downhill track: extreem steil en ruw, en vaak het best op volle snelheid te rijden. Áls je het aandurft.

Met deze 7x mountainbikevaardigheden kom je overal boven én beneden.

Het bikepark ligt er dus goed bij. Later op onze trip wordt duidelijk dat de aangelegde afdalingen vaak de beste weg zijn naar het dal. Maar het zou zonde zijn als we ons tot het bikepark zouden beperken. De omgeving van Verbier heeft nog veel meer te bieden. Met uitzicht op drieduizenders in alle windrichtingen sluiten we vol verwachting de eerste dag af.

Klim naar de Lac des Vaux

En die verwachtingen worden meer dan waargemaakt. In de dagen die volgen gidst Erik van MTB Verbier ons met een combinatie van shuttleritjes, skiliften en klimmen op eigen kracht naar alle hoeken van het gebied, en rijden we de ene na de andere fantastische trail. 

"Op deze hoogte is de lucht een stuk dunner dan thuis"

Eén van de mooiste routes die we hebben gereden, is ongetwijfeld die langs het Lac des Vaux. Deze begint met een - letterlijk en figuurlijk - adembenemende klim van het liftstation van Fontanet (2475 meter) naar het ’s zomers gesloten liftstation van Attelas op 2730 meter. Een hoogteverschil van slechts 255 meter dus, maar op deze hoogte is de lucht een stuk dunner dan thuis. En met een conditie die te wensen over laat, is het voor de meesten toch even serieus zwoegen om het hoogste punt van de trip te bereiken.

Het harde werk is gauw vergeten als we beginnen af te dalen in de richting van het meer. Of meren eigenlijk, want een strookje grasland scheidt het meer in tweeën. Een smal wandelpad volgt de rotsachtige bergkam en kronkelt er vlak langs. Altijd bijzonder om te rijden in deze rauwe, immense steenmassa’s, die je alleen hoog in de bergen vindt. 


Het is verleidelijk om af en toe een blik te werpen op het spectaculaire uitzicht over Verbier, maar met de nodige exposure hier en daar houden we onze ogen toch maar gericht op het pad. Vlak voordat we aankomen bij Lac des Vaux, zigzagt het pad met de nodige scherpe haarspeldbochten steil omlaag.

Na een lunchpauze bij de meertjes, met uitzicht op de zojuist afgevinkte zigzag, vervolgen we onze weg richting het plaatsje La Tzoumaz. De kale rotspaden maken vanaf hier plaats voor singletrails door de typische kleurrijke begroeiing die je hier in het najaar veel ziet. Minder exposed, maar nog steeds uitdagend en vooral lekker knallen.

Adrenaline afdaling

Een andere topper begint met een traverse, toevallig weer vanaf liftstation Fontanet, naar de berghut Cabanne de Mont Fort. Deze traverse is al het vermelden waard, omdat het een lekker technisch stuk is. Vele rotsen zorgen ervoor dat je je aandacht hier geen moment kunt laten verslappen. Ondanks de weinige positieve hoogtemeters moet je hier ook af en toe stevig trappen om korte klimmetjes te bedwingen.

Eenmaal aangekomen bij de bijna honderd jaar oude Cabanne de Mont Fort, genieten we nog even van een drankje en het uitzicht tot aan het Mont Blanc-massief. Het zicht op de omringende bergen met gletsjers maakt indruk en geeft tegelijkertijd te denken hoe lang we hier nog van kunnen genieten...

"Het zicht op de omringende bergen met gletsjers maakt indruk"

Al snel lonkt de afdaling en zitten we op een rollercoaster van een pad richting het dal. Deze route heeft het allemaal: snelle singletrack door groene Alpenweides, krappe haarspeldbochten, wortelpassages, drops... En dat terwijl het pad af en toe vlak langs een diep ravijn voert. Het is niet moeilijk om te begrijpen hoe deze route de bijnaam Vertigo heeft gekregen! 1500 negatieve hoogtemeters later staan we - alweer - met een brede grijns op onze gezichten in het dal. Terwijl we door het dal naar onze uitvalsbasis rijden, gonst de adrenaline nog door het lijf, en zitten de remmen nog tegen het kookpunt aan. Dit was de ultieme mix van alle smaakjes die de snoepwinkel genaamd Verbier te bieden heeft. Een perfecte afsluiter van ons verblijf.

Routes

Ga je zonder gids op pad, dan is het liftstation of het bureau voor toerisme in Verbier een goede plek om een routekaart op te pikken. Het gebruik van liften of shuttlediensten is praktisch onvermijdelijk als je het hooggebergte wil ervaren. Wil je onbezorgd op pad, dan is een MTB-gids de beste keus. Het team van MTB-Verbier wist ons steeds te trakteren op geweldige trails, maar er zijn meer gekwalificeerde gidsen actief in de regio, zoals Pure Biking Verbier en Backside Verbier.

Geschikt voor

Voor elk niveau mountainbiker

Beste reistijd

Van juli tot en met september 

Hoogtepunten

+ Schitterende omgeving
+ Diversiteit aan trails

Tegenvallers

- Niet goedkoop (tip: boek een all-in- verblijf om de kosten te drukken)