Zoeven onder zeeniveau
Eindeloos fietsplezier.
In Eext stoppen we bij hunebed D-14 voor een rustpauze met prehistorische allure. In de provincie zijn nog 52 dergelijke grafkamers te vinden. Ze werden zo’n vijfduizend jaar geleden gebouwd van reusachtige zwerfkeien die in de ijstijd door landijs vanuit Scandinavië werden aangevoerd. De keien werden op hun plek gerold over boomstammen.
Het is mijn eerste kennismaking met de hunebedden en ik ben onder de indruk. Zittend op het 18 meter lange bouwwerk, verbaas ik me erover dat de oermensen de 20.000 kilo zware stenen ooit op hun plek hebben gekregen. Niet voor niets werd lange tijd aangenomen dat de hunebedden door reuzen (huynen) waren gebouwd.
Als de teller 100 kilometer aantikt, speuren we naar de VAM-berg aan de horizon. Op een klinkerweg bij Wijster zien we hem liggen achter een bomenrij. De spanning loopt op. Even bekruipt me het gevoel van een wedstrijdfinale. Via een smal pad enteren we het parcours dat als een achtbaan op de berg ligt. We beginnen met de onregelmatige beklimming aan de noordkant (600 meter, max. 11%). Wij kiezen de asfaltbeklimming, maar je kunt op het einde ook de vinnige flintenstrook pakken. De jus is uit de benen, maar ik ga vol aan. Een scherpe linkerbocht aan de voet leidt naar het steilste stuk. Mijn benen lopen vol, maar ik heb net genoeg over om door te trekken op het buitenblad. De helling vlakt af, waardoor ik genoeg snelheid kan meenemen naar de laatste bult voor de top. Een heerlijke beklimming!
De zuidelijke helling is venijnig, met de eerste 200 meter maximaal 14 procent. Als je fit bent, haal je dat op het buitenblad. Zo niet, dan ontplof je net als ik ergens halverwege. De route leidt je na deze beklimming van het parcours af. Maar wij besluiten ook de derde beklimming mee te pakken. Het gaat om de klassieke helling, bekend van de Ronde van Drenthe, die er al lag voor het terrein door Attero werd opengesteld. Over een lengte van 400 meter leidt de klim rechttoe rechtaan naar de top, met een stukje 12 procent aan de voet. De letters ‘VAM’ op het wegdek geven je het echte koersgevoel.
Voldaan en buiten adem maak ik een selfie bij het bord met opdruk ‘Col du VAM Altitude 4800 cm +NAP’ (wat is er mis met de Nederlandse benaming ‘VAM-berg’?). We kijken uit over de bosrijke ommelanden en de rokende centrale. Rustige landwegen, natuurgebieden en cultuurhistorie had de provincie al genoeg. Maar de klimsensatie op het wielerparcours maakt je Drentse dag ‘op fietse’ pas echt compleet.
Gek van reizen én fietsen. Inspireert fietsers letterlijk hun grenzen te verleggen met reisverslagen op Fietssport.nl en in Fietssport Magazine.
Eindeloos fietsplezier.
7 Toerversies van wielerklassiekers.
Een korte update van de vaderlandse trails.
De belangrijkste vrouwenwedstrijden van 2018 op een rijtje.
Uitgelicht: de Cycle Challenge 100 in Zeeland.