Routes + Reizen
De kleine lettertjes van een MTB-route
Modelcontract biedt helpende hand.
- Routes + Reizen
- Gewijzigd op 13 juli 2021
De beklimming van de Col du Tourmalet
Het is de meest bereden bergpas in de Tour de France, Col du Tourmalet. Een mythische bergweg vol wielerverhalen. Elk jaar, als de sneeuw gesmolten is, wordt de Tourmalet officieel heropend met het ludieke event ‘La Montée du Géant du Tourmalet’.
Reden we eerst nog in grote groepen, nu waaiert alles en iedereen uit elkaar. Blijven drinken en eten spookt het door mijn hoofd, dus graai ik een energiereep uit mijn achterzakje en neem een flinke slok uit mijn bidon.
Filevorming
Jammer genoeg is de bergpas deze ochtend niet afgesloten voor ander verkeer, waardoor we vooral in de eerste 5 km van de klim regelmatig in de remmen moeten knijpen voor filevorming van auto’s en campers. Zo kom je niet in je flow. Bovendien is een inspanning leveren als deze middenin de uitlaatgassen niet bepaald een pretje. Een fotomoment is een goede “smoes” om even frisse lucht te happen.
Mooiste tijd van het jaar
Na de wintersportplaats La Mongie, drie keer finishplaats in de Tour, fietsen we boven de boomgrens en worden de uitzichten rondom spectaculair. “De mooiste tijd van het jaar om hier te zijn”, vertelde de hotelmanager uit Lourdes ons. “Het frisse groen in combinatie met de besneeuwde bergtoppen. Volgende maand zie je dat niet meer.” De stijgingspercentages worden echter ook steeds indrukwekkender…, we passeren borden met 10 en 11 procent. Maar ik heb mijn tempo te pakken. Ik word niet meer ingehaald, haal steeds meer fietsers in, sommige met een verschrikte blik opzij kijkend.
Joyce wacht me onder de top op om samen de laatste meters te volbrengen. Op een grote parkeerplaats rechts van de weg staan diverse welkomstcomités familie en vrienden op te wachten. In het peloton zijn we inmiddels bekend als de Hollandse dames en worden we zelfs aangemoedigd tot de finish.
Tragisch einde
Lapize won in 1910 die allereerste etappe over de Tourmalet, schreef er vervolgens nog drie op zijn naam en stond uiteindelijk in Parijs op de hoogste trede. Daar bleef het niet bij, want ook Parijs-Roubaix won hij drie maal en het Frans kampioenschap op de weg. Er kwam echter een tragisch einde aan zijn zegereeks. Als vrijwillig piloot nam hij deel in de 1e Wereld Oorlog en werd op een van zijn vluchten door de Duitsers uit de lucht geschoten. Slechts 29 jaar oud...
Het fotomoment
En daar staat-ie weer. Alsof het nooit van z’n plek is geweest, het beeld van Octave Lapize blinkt in de zon. Iedereen wil ermee op de foto, dus wij ook natuurlijk, sinds 1999 de meest gefotografeerde plek in de Pyreneeën, een iconische plek.
Reden we eerst nog in grote groepen, nu waaiert alles en iedereen uit elkaar. Blijven drinken en eten spookt het door mijn hoofd, dus graai ik een energiereep uit mijn achterzakje en neem een flinke slok uit mijn bidon.
Filevorming
Jammer genoeg is de bergpas deze ochtend niet afgesloten voor ander verkeer, waardoor we vooral in de eerste 5 km van de klim regelmatig in de remmen moeten knijpen voor filevorming van auto’s en campers. Zo kom je niet in je flow. Bovendien is een inspanning leveren als deze middenin de uitlaatgassen niet bepaald een pretje. Een fotomoment is een goede “smoes” om even frisse lucht te happen.
Mooiste tijd van het jaar
Na de wintersportplaats La Mongie, drie keer finishplaats in de Tour, fietsen we boven de boomgrens en worden de uitzichten rondom spectaculair. “De mooiste tijd van het jaar om hier te zijn”, vertelde de hotelmanager uit Lourdes ons. “Het frisse groen in combinatie met de besneeuwde bergtoppen. Volgende maand zie je dat niet meer.” De stijgingspercentages worden echter ook steeds indrukwekkender…, we passeren borden met 10 en 11 procent. Maar ik heb mijn tempo te pakken. Ik word niet meer ingehaald, haal steeds meer fietsers in, sommige met een verschrikte blik opzij kijkend.
Joyce wacht me onder de top op om samen de laatste meters te volbrengen. Op een grote parkeerplaats rechts van de weg staan diverse welkomstcomités familie en vrienden op te wachten. In het peloton zijn we inmiddels bekend als de Hollandse dames en worden we zelfs aangemoedigd tot de finish.
Tragisch einde
Lapize won in 1910 die allereerste etappe over de Tourmalet, schreef er vervolgens nog drie op zijn naam en stond uiteindelijk in Parijs op de hoogste trede. Daar bleef het niet bij, want ook Parijs-Roubaix won hij drie maal en het Frans kampioenschap op de weg. Er kwam echter een tragisch einde aan zijn zegereeks. Als vrijwillig piloot nam hij deel in de 1e Wereld Oorlog en werd op een van zijn vluchten door de Duitsers uit de lucht geschoten. Slechts 29 jaar oud...
Het fotomoment
En daar staat-ie weer. Alsof het nooit van z’n plek is geweest, het beeld van Octave Lapize blinkt in de zon. Iedereen wil ermee op de foto, dus wij ook natuurlijk, sinds 1999 de meest gefotografeerde plek in de Pyreneeën, een iconische plek.
Door Wilma Vorselman
Mooi-weer-racefietser en slecht-weer-loper. Gek op de bergen, pasta en cappuccino.
Dit vind je misschien ook interessant
Routes + Reizen
10x machtig mooie wielerroutes in Flevoland
Zoeven over de zeebodem.
Routes + Reizen
Waar mag je mountainbiken?
Een overzicht van alle vrijwillige én verplichte MTB-vignetten!
Routes + Reizen
5x Redenen om in Catalonië te fietsen
Mild klimaat, ongerepte natuur en adembenemende landschappen.
Routes + Reizen
7x Wielerklassiekers
7 Toerversies van wielerklassiekers.