Het hoe en waarom van de Liv vrouwenfiets

De truc van vroeger werkt allang niet meer. Wilde een fietsenfabrikant zijn model tien jaar terug ook aan vrouwen slijten, dan spoot hij deze over in een kleur waarvan hij vermoedde dat die dames aansprak. Inmiddels zijn we met z’n allen een stuk wijzer. Vrouwen willen – en terecht - net zo lekker op hun fiets zitten als mannen. En daarom moet je niet sleutelen aan een mannenframe, maar simpelweg een eigen lijn voor vrouwen ontwikkelen, vinden ze bij Giant.

Er is één krachtig én allesbepalend moment dat de historie van het Taiwanese concern veranderde. Bonnie Tu, topvrouw binnen het mannenbolwerk, verbaasde zich er in 2007 hardop over dat de fietsen die haar eigen bedrijf fabriceerde voor vrouwen zoals zij niet de ideale pasvormen hadden. Tu stak vervolgens veel geld, tijd en energie in de ontwikkeling van speciale modellen voor vrouwen; zustermerk Liv was geboren.

“Natuurlijk weet iedereen dat het vrouwenlichaam anders is dan dat van mannen. Bekken, botstructuur, been- en armlengtes; er zijn honderden verschillen. Die verschillen moet je logischerwijs ook in de fiets terug laten komen”, zegt Tina van Nieuwenhuyzen, brand- en eventmanager Liv bij Giant Benelux. “Daar zijn wij ons al vijftien jaar van bewust. En de rest tegenwoordig gelukkig ook steeds meer.”

Kloppende verhouding

Tessa Neefjes, Europees kampioen strandracen, is er nog altijd verbaasd over hoezeer de Liv-fietsen waarop zij nu rijdt verschillen van de merken die ze hiervoor bereed. “Mijn eerste fiets was een mannenfiets, die ik zelf had laten wrappen omdat ik de kleur niet mooi vond. Van dat model wist ik dus dat het niet specifiek voor vrouwen gebouwd was. Aanvankelijk lette ik daar eigenlijk ook niet zo op. Maar toen ik serieus wedstrijden ging rijden, merkte ik hoe belangrijk het was dat de geometrie van de fiets in orde is. Ik heb vaak met fietsen gereden die een beetje waren aangepast omdat ik vrouw was, maar zelden zat ik echt heel lekker.”

"Nu heeft ze een vrouwenfiets waarvan ze voelt dat de verhoudingen écht kloppen"

Dat veranderde toen ze voor Liv Racing ging rijden. Nu heeft ze een vrouwenfiets waarvan ze voelt dat de verhoudingen écht kloppen. “Die fiets stuurt superstrak, elke bocht is raak. Bovendien merk ik dat ik mijn kracht goed kwijt kan, je voelt de snelheid.” Dat is voor topsporters zoals zij vanzelfsprekend een vereiste, maar ook voor de recreant van groot belang. Er is niets vervelender dan het gevoel te hebben dat je heel veel effort in je tochtje steekt, maar dat de fiets niet doet wat jij wil.

Scherpere hoek zitbuis

In Taiwan werkt een team van negentien ingenieurs dag en nacht aan het verfijnen van de vrouwenframes. Universitair onderzoek heeft veel informatie opgeleverd. Fysiotherapeuten, ergonomen, en topatleten als Tessa Neefjes voorzien de framebouwers geregeld van nieuwe informatie. Vrouwen blijken bijvoorbeeld, zo leerde recent onderzoek, hun voorste dijspier meer te gebruiken dan mannen. Dat heeft invloed op het aantal carbonlagen. Bovendien is de hoek van de zitbuis om die reden bij vrouwen scherper.

"De hoek van de zitbuis is bij Liv vrouwenfietsen scherper"

Dat vrouwen vaak langere benen, maar wel een korter bovenlijf hebben, heeft eveneens invloed. En ook het schijnbaar onbelangrijke detail dat vrouwenhanden kleiner zijn, is natuurlijk toch van belang. “Data over de anatomie van de vrouw zijn belangrijk om te gebruiken. Per framemaat wordt gekeken wat optimaal is”, aldus Van Nieuwenhuyzen.

Neefjes vult aan: “Vrouwen hebben bijvoorbeeld smallere schouders dan mannen, dus het kan zijn dat je stuur te breed is. Weet je trouwens dat ik bij sommige fietsen amper bij het stuur kon, en dat de remgrepen te groot waren voor mijn handen. Ik kan nu op mijn EnviLiv aerofiets eindelijk met mijn handen in de beugel rijden, dat ging hiervoor niet.”

En er is meer: “Op een Liv-fiets zit bijvoorbeeld ook standaard een speciaal vrouwenzadel. Dat lijkt misschien logisch. Maar bij veel fietsen zit dat er niet als vanzelf op. Terwijl vrouwen nu eenmaal bredere zitbotjes hebben en op zo’n smal mannenzadel daar dus al snel last van krijgen.”
 

Vrouwen stimuleren

Liv steekt overigens ook veel energie in het enthousiasmeren van de vrouwelijke fietser. Die heeft namelijk – generaliseren is in deze gevaarlijk - soms een duwtje nodig. Van Nieuwenhuyzen: “We willen stimuleren dat vrouwen gaan fietsen, op het materiaal dat ze verdienen.”

Bij benadering is het aandeel vrouwen tijdens toertochten gestegen tot zo’n twintig procent, de verwachting is dat dat percentage in de komende jaren nog oploopt. “Vrouwen hebben zich lang bescheiden opgesteld”, aldus Van Nieuwenhuyzen. “Maar we merken dat er tegenwoordig veel animo is als we, bijvoorbeeld via social media, vrouwen oproepen om hun vragen te stellen. Lang zijn vrouwen bij de aanschaf van een nieuwe fiets geadviseerd door een man, hetzij in de winkel of thuis. Daarbij ging het dan vaak, gek genoeg, over de uiterlijke kenmerken van de fiets. Onze studies hebben geleerd dat zaken als geometrie van het frame en de juiste accessoires het belangrijkste zijn.”

Neefjes neemt haar ambassadeursrol serieus. “Niet alleen word ik vanuit de ploeg gevraagd om zo nu en dan bij speciale events te verschijnen, en daar iets te vertellen, maar ook tijdens het trainen doe ik mijn verhaal. Ik word, als ik bijvoorbeeld thuis in Noord-Holland train, vaak aangesproken met hele specifieke vragen over de fiets. Het is heel leuk om die vrouwen dan op weg te helpen. Op Instagram doe ik ook altijd mijn best om zulke vragen te beantwoorden.”

Meer weten?

Meer weten over de modellen van Liv? Check liv-cycling.com voor uitgebreide info.