10x Graveltochten die je in 2021 niet mag missen

Alweer de 5e editie van deze West-Friese graveltocht. Ook dit jaar heeft de Hoornse Ren- en Toerclub alles uit de kast getrokken om er een onvergetelijk fietsfeestje van te maken. Zo trap je onder andere over het Blote Bienepad, een schelpenpad waar wielrenners als Laurens ten Dam en Niki Terpstra regelmatig overheen stuiven. De rest van de route is een mengelmoes van onverharde stroken (20%) en fraaie achterafweggetjes (80%).

Zin om buiten de geasfalteerde lijntjes te kleuren? Doe dan mee aan de gloednieuwe Vélo Gravel Ride. De organisatie heeft zijn stinkende best gedaan om je over zoveel mogelijk onverharde paden van de Utrechtse Heuvelrug én de Gelderse Vallei te voeren. Het resultaat: een gave GPS-tocht die je niet snel zult vergeten. Je hebt de keuze uit twee afstanden: 50 of 75 kilometer. Vive le Vélo.

Laat je niet misleiden door de weinig fantasievolle naam van deze tocht. WTC De Keitrappers uit Beltrum weet namelijk als geen ander hoe ze een gave gravelrit door het Achterhoekse coulisselandschap moeten organiseren. Denk aan kronkelende landweggetjes, glooiende akkers, mooie bossen en schilderachtige dorpjes. Wat wil je nog meer? Ook keigoed: het merendeel van de tocht is onverhard, zelfs de langste afstand.

De Veluwe is voor veel gravelaars een soort bedevaartsoort. Als pelgrims trekken ze langs heilige plekken als de Loenermark en het Deelerwoud. Ook zin om van het rechte pad af te dwalen? Haak aan bij Vael Ouwe, een prachtige graveltocht over de Veluwe. Het eerste deel van de tocht, op de Veluwezoom, volg je nog braaf de kudde wegrenners. Daarna duik je het terrein in en ga je op zoek naar de heilige graal in de vorm allemachtig mooie gravelpaden.

Wielerclub Mill is bedreven in het uit de grond stampen van bloedmooie graveltochten. Deze Brabantse variant van de Strade Bianche heeft namelijk alles in huis wat gravelen zo verrekte leuk maakt: schelpenpaden, zandstroken, land- en grindwegen én uiteraard een boel gezelligheid. Wees wel gewaarschuwd: bij mooi weer is het hier serieus stofhappen. Maar daar ben jij niet vies van, toch?

Over je toeren zijn is nooit leuk, tenzij je aan de Drentse versie van de Strade Bianche meedoet. Vanuit Hoogeveen geef je over autoluwe wegen, bospaden en heidevelden (Dwingelderveld) gas richting de Col du VAM, oftewel de VAM-berg. Deze 4.800 centimeter hoge bult vormt het letterlijke en figuurlijke hoogtepunt van de route. Met name de steile kasseienklim aan het eind laat je volgelopen fietspoten toch echt even ploffen.

Ook dit jaar leggen de routemeesters van de Mh2d de gravellat weer hoog. Wat dacht je van 1.250 hoogtemeters? Dat is meer dan je tijdens de beklimming van de Alpe d’Huez voor je kiezen krijgt. Je moet dus uit het goede hout gesneden zijn om de 80 kilometer lange GPS-rit tot een goed einde te brengen. Gelukkig doen de Limburgers er alles aan om je onderweg met eten en drinken in de watten te leggen. De tocht is overigens ook goed met een mountainbike of veldrijder te doen.

Geloof het of niet, maar tijdens deze toertocht waan je je soms even in Toscane. Met name de stoffige stroken die over heuvels golven doen Italiaans aan. Natuurlijk zijn er ook verschillen. Zo doorkruis je herfstbossen, trap je langs Limburgse dorpen, steek je de grens met Duitsland over en is het in september waarschijnlijk een stukkie kouder dan in Bella Italia. Met wie zak jij af naar het zuiden?

Behalve de Zwarte Cross kennen ze in de Achterhoek ook de Witte Cross. In plaats van bier en bands maakt tijdens dit festival een bont gezelschap van gravelbikers de dienst uit. Toch gaat het er ook hier behoorlijk wild aan toe, maar dan in de vorm van hobbelende zand- en gravelwegen; maar liefst 70% van de ruige rondrit is onverhard. Niks van het festivalsfeertje missen? Kom dan al op zaterdagmiddag naar de wielercamping.

Kouwe kak zul je tijdens de Gooische Strade Bianche niet tegenkomen. Wel herfstige bossen, kleurrijke heidevelden en fraaie landhuizen. Dit is te danken aan de routegoeroes van wielervereniging Tempo Soest; zij kennen de omgeving – Baarn, Blaricum, Laren, Crailo, Huizen, Hilversum – als hun broekzak. Het gevolg is dat deelnemers ieder jaar met grote grijns van hun fiets stappen. Je hebt de keuze uit 50, 60 en 80 kilometer. Zo'n 80% is onverhard.