Zeeuwse bergen

De wind beukt met kracht zes op kop. We worden omringd door polders zo vlak als een pannenkoek, met als enig reliëf de dijk waarop we rijden en het silhouet van het stadje Brouwershaven in de verte. Ik zit in het wiel, maar het voelt alsof ik een kopbeurt doe. Waar Limburg de heuvels heeft en Vlaanderen kasseien, is in Zeeland de wind vaak het obstakel dat je als wielrenner moet overwinnen. De stroken met tegenwind doen deze onstuimige dag hun sierlijke bijnaam 'Dutch mountains' eer aan.

Afwisselend parcours

Samen met Marco en Bjorn fiets ik de Cycle Challenge 100 route van Fietssport.nl. De route voert over een lengte van 105 km over Schouwen-Duiveland, het eiland ten noorden van de Oosterscheldekering. Het afwisselende parcours is getekend door wielerclub RTC Schouwen-Duiveland, waar ze elke dijk en polderweg op het eiland kennen. De route volgt niet alleen de bekende dijken en keringen, maar doorkruist ook de polders en het duingebied. Startplaats van de route is Zierikzee, maar je kunt hem ook rijden vanuit Renesse of Bruinisse, waar wij starten.

"Het uitzicht op de 9 km lange kering tussen de onstuimige Noordzee en de Oosterschelde is indrukwekkend"

We vertrekken in westelijke richting met veel tegenwind. In de verte draaien de windmolens van de Grevelingendam op volle toeren. Op de dijk met tegenwind naar Brouwershaven loopt de verzuring in de benen. Na het bedwingen van deze ‘Dutch mountain’ voelt de beschutting van het historische stadje als een verlichting.

Werk en hobby

Na ruim 30 km draaien we af van de route voor een stop bij Leo BBB in Renesse. Eigenaar Leo Lemsom ontvangt ons met koffie en bolussen – een Zeeuwse lekkernij. De fietsfanaat verkocht 2,5 jaar geleden zijn aannemersbedrijf om de BBB - dat staat voor 'Bed, Breakfast & Bike guide' – te beginnen. Met accessoires als ingelijste koerstruien en armaturen van fietslampen ademt de B&B een echte fietssfeer. Als gids begeleidt Leo tochten op de racefiets, mtb en fatbike. “Het is leuk om werk en hobby te verenigen. Daarnaast spelen we in op de hype die fietsen is onder toeristen. 60 tot 70 procent komt hier in de zomer met fiets”, zegt hij. We vervolgen de route samen met Leo. Hij praat honderduit over het eiland en groet regelmatig een bekende. We maken een lus door het bosrijke duingebied met campings en vakantieparken op de Kop van Schouwen. De beschutte wegen contrasteren met de open polders. Leo wijst naar een vuurtoren in de verte: “Dat is de vuurtoren Westerlicht van Nieuw-Haamstede. Hij staat afgebeeld op het oude bankbiljet van 250 gulden.”

Bekendste Dutch mountain

Bij Westerschouwen wijken we een stukje af van de route om naar de top van een duin te klimmen. Daar zien we de Oosterscheldekering liggen, misschien wel de bekendste ‘Dutch mountain’ van Zeeland. Het uitzicht op de 9 km lange kering tussen de onstuimige Noordzee en de Oosterschelde is indrukwekkend. Leo fietst niet graag over de kering: “Ik vind het een rotding. Er staat altijd wind.”

De route volgt de stormvloedkering tot aan het werkeiland Neeltje Jans en maakt dan links omkeert. Onze tocht over het bouwwerk draait uit op onderling wedstrijdje. Marco springt weg bij het oprijden van de Pijlerdam. Bjorn, Leo en ik rijden kop over kop om hem te achterhalen. Het gat slinkt naar zo'n 25 meter, maar wordt dan weer groter. Ik demarreer in een ultieme poging naar Marco toe te rijden, maar val stil. Marco geeft ons het nakijken en poseert even later triomfantelijk op het podium dat als aandenken aan de Touretappefinish in 2015 op Neeltje Jans is gebouwd.

"We vechten tegen de wind met uitzicht op de imponerende Zeelandbrug die de Oosterschelde met zijn 54 pijlers overspant"

Beste vriend

We zetten koers naar het oosten. Waar de wind net nog onze grote tegenstander was, is hij nu onze beste vriend. Op een buitendijks fietspad zien we vissersboten dobberen en ruiken het zilte water van de Oosterschelde. Bjorn gooit het tempo omhoog: “Even het gemiddelde opkrikken!” Pal aan de dijk doemt een markant bouwwerk op. Het gaat om de Plompetoren van het verdronken dorp Koudekerke. De toren staat symbool voor de tientallen Zeeuwse dorpen die door de eeuwen aan het water ten prooi vielen. Het 'dorp' zonder inwoners wordt nog steeds erkend als buurtschap en is daarmee de kleinste plaats van Nederland.

Imponerende Zeelandbrug

We laten de Plompetoren achter, om te beginnen aan de laatste ‘Dutch mountains’: een strook door de polders bij Kerkwerve en een buitendijks fietspad richting Zierikzee. We vechten tegen de wind met uitzicht op de imponerende Zeelandbrug die de Oosterschelde met zijn 54 pijlers overspant. Zeemeeuwen gooien oesterschelpen kapot op de dijk. Het fietspad ligt vol met gebroken schelpen. Het is hier oppassen dat je niet lekrijdt! Bij Ouwerkerk passeren we het Watersnoodmuseum, dat is gebouwd bij het laatste dijkgat dat na de watersnoodramp van 1953 werd gedicht. “Het water kwam hier zo hoog dat het over de dijken stroomde. Mijn vader woonde in het hoger gelegen Renesse. Hij werd midden in de nacht gewekt om in de zwaarst getroffen gebieden te gaan helpen”, vertelt Leo.

De laatste kilometers freewheelen we met meewind over de dijk langs het Mastgat terug naar Bruinisse. De windmolens op de Grevelingendam draaien nog altijd op volle toeren. Van de polders tot de duinen, keringen en dijken; dankzij de Cycle Challenge 100 route hebben we het eiland in al haar variatie gezien. Dankzij de wind met extra hoge 'Zeeuwse bergen'.