Heuvelentocht

“Mooi hè?”, roept Erik als we op de brug over de Mookerplas rijden. We kijken uit over plezierjachten op het fonkelende water en de flanken van de Sint-Jansberg in de verte. Een zonnige morgen, korte-broeken-weer; de temperatuur kruipt gestaag naar twintig graden. Op naar de heuvels rond Groesbeek!

Roemruchte heuvels

We zijn begonnen aan de Bike Life Heuvelentocht, een route van 125 km vanuit Sportcentrum Arcus in het Gelderse Wijchen. Na een vlakke aanloop over dijken en door de uiterwaarden langs de Maas, doet de route de bekende heuvels van het Rijk van Nijmegen en het Reichswald in Duitsland aan. Glooiende wegen en steile hellingen wisselen elkaar af in dit gebied waar de stuwwallen tot 100m hoogte reiken. Met de roemruchte Oude Holleweg als uitbrander. 

De route is gemaakt door Cycle Team Wijchen, ontstaan in 2017 als samensmelting van TWC De Spurt en VeloClub Wijchen. De club heeft zo'n dertig leden, waaronder Erik Horst en Jos Ottenbros die Maarten, Teun en mij vandaag over 'hun' route gidsen. De BikeLife Heuvelentocht was tot twee jaar geleden een jaarlijks terugkerende toertocht, maar de vereniging heeft de organisatie wegens een gebrek aan vrijwilligers gestaakt. De 75 en 125 km-routes zijn echter nog gewoon via Fietssport.nl te downloaden.

Glooiende akkers

De klim over de Sint-Jansberg (2,2 km, 3%) brengt ons in een andere omgeving. We draaien een steile helling op in het bos (11 procent, op tijd naar het kleine blad schakelen!) om door te trekken op het valsplat door een groene vallei. Als beloning voor het klimwerk volgt de afdaling over het fietspad dat als een achtbaan door het Groesbeekse Bos kronkelt.

De rugwind blaast ons omhoog op het klimmetje door de glooiende akkers van Klein Amerika. De Canadese vlag die wappert op de top en het karkas van een Amerikaans Waco Glider vliegtuig dat er als aandenken aan de operatie Market Garden in 1944 is neergezet, doen de naam van deze weg eer aan. We maken vaart bergaf en sprinten omhoog op het bultje dat vrijwel meteen volgt. Het uitzicht over de glooiende akkers, Groesbeek in de vallei en het Reichswald in het oosten is royaal. 

"Na wat draaien en keren in Groesbeek maken we tempo op de Wylerbaan die lichtjes bergaf loopt"

Vlak over de Duitse grens draaien we de Kartenspielerweg op, een golvend parcours (5,8 km) dwars door het Reichswald waarvan menig wielerhart sneller gaat kloppen. Maarten en Teun die als 'rouleurs' uitblinken op dit terrein, gaan er vandoor. Erik, Jos en ik zetten de achtervolging in. We rijden kop over kop door het dichte bos langs opgestapelde boomstammen, maar kunnen het gat naar Maarten en Teun niet dichten.

Grenshoppen

Bij Gasthof On de Kerk in Frasselt stoppen we voor een ‘Kaffee mit Kuchen’ in de zonovergoten Biergarten. Het is een goed moment om bij te tanken, want er wacht een reeks beklimmingen in de finale. We sprinten bij Wyler het bultje op naar de boerderij van Vogelsang en klimmen via de Neuer Grenzweg – Hohldörn terug naar Nederland. Daar wacht de bekende klim over de Oude Kleefsebaan naar pretpark Tivoli. De helling is vanaf dit punt 1,9 km tegen 3 procent gemiddeld, oplopend tot 6 procent vlak voor de meet. Dat maakt deze, zoals oud-profwielrenner Peter Winnen ooit zei: “Niet zo steil, maar... slopend.” 

"Het verrast me niet dat Maarten de gashendel opendraait; dit is één van zijn favoriete beklimmingen" 

In het wiel van Teun spring ik er achteraan, gevolgd door Erik. Langzaam gaat mijn hartslag omhoog en lopen de benen vol. Meter voor meter kruipen we naar Maarten toe. Ik moet lossen als Teun erop en erover gaat. Vanaf de eerste rang zie ik hoe Maarten Teun eraf sprint richting het plaatsnaambord Berg en Dal.

Strava-segment 

We dalen af naar Beek en slaan bij Hotel-Restaurant 't Spijker linksaf voor het klapstuk van de route: de Oude Holleweg. De zwaarste variant van de helling is 860m lang tegen 8,6 procent gemiddeld. Daarmee is de 'Koning van Midden-Nederland' volgens de website Heuvelsfietsen de zwaarste helling buiten Limburg. De route leidt over de variant Van der Veurweg – Bosweg. Na een korte afdaling over klinkers draaien we scherp linksaf om aan het gevreesde deel van de helling door het bos te beginnen. 'GAAN!' lees ik op mijn fietscomputer die het begin van het Strava-segment markeert.

De hellingsgraad rijst boven 10 procent, waarna de benen even respijt krijgen in een linkse bocht. Dan volgt het steilste stuk met 14 procent tussen de hekken. Teun haalt me in, Maarten volgt. Ik zet alles op alles om niet te lossen, maar ontplof 200 meter voor de top. Hijgend rol ik met 20 seconden achterstand op mijn PR langs het uitzichtpunt op de Ooijpolder en het kerkje van Persingen.

In de beugels

Het laatste bekende obstakel van de dag is de Zevenheuvelenweg. We rijden over het fietspad langs de drukke toeristenweg met vergezichten over golvende akkers, bomen met weelderige bloesems en het silhouet van het Reichswald in de verte. Terug richting Wijchen wringen we eruit wat er nog in zit. Jos doet harde kopbeurten, net als Maarten die zijn Training Stress Score op Strava verder wil opkrikken. “Bij het viaduct over de A73 sprinten we af”, zegt Erik. Hij kan net niet in het wiel komen van Maarten die onderin de beugels omhoog vliegt. Als beloning mag hij met de eer én een Strava-KOM op het segment strijken.