Ermelose Klimtocht

Vanuit Utrecht rijden Marcel, Constantijn en ik net binnen een uur naar de bossen bij Ermelo. Ideaal startpunt van de Ermelose Klimtocht route is Echos Home De Schakel aan de Leuvenumseweg. Genoeg ruimte om te parkeren. Eenmaal op de fiets, kan het genieten beginnen. Door het bos slingert de weg richting Elspeet.

Een mooi vooruitzicht

Thuis heb ik al een beetje naar de route gekeken. Mijn oog viel direct op de beklimming van de Posbank, een aantal kuitenbijters in Arnhem en Radio Kootwijk. Een mooi vooruitzicht, maar waarom de tocht in Ermelo laten beginnen? Ik vroeg mij thuis af of al die kilometers voor de Posbank wel zo interessant zouden zijn. Daar kunnen mijn metgezellen en ik nu volmondig ja op antwoorden. De omgeving van de Veluwezoom is prachtig!

Vals plat

Wie denkt dat het rondom Ermelo vlak is, komt bedrogen uit. Verwacht hier geen stijgingspercentages van 5% of meer. Vals plat, gemener wordt het niet. Het brein wil maar niet geloven dat de weg hier ligt omhoog gaat. Je handen weigeren lichter te schakelen en de benen blijven stug doorstampen. Terwijl je benen beginnen te verzuren, roept een stemmetje in het hoofd dat je verschrikkelijk slechte benen hebt vandaag. Dat dus…

"De Aardhuisweg loopt gemeen omhoog"

Wij arriveren inmiddels via de Oudedijk en de Harderwijkerweg in Uddel. Wij koersen richting de eerste echte klim van de dag. De Aardhuisweg loopt gemeen omhoog. Het bos gaat hier over in heidevelden en na 4 kilometer Aardhuisweg, duiken we het bos weer in. Wel met 50 hoogtemeters meer op onze teller.

Oorlogsmonument

We naderen Apeldoorn en passeren pretpark Julianadorp en de Apenheul. Voor ons even geen aapjes kijken. Onze route gaat richting Beekbergen. Net voorbij Beekbergen slingert een prachtige, licht glooiende weg zich tussen de maisvelden door. Richting Woeste Hoeve gaat de weg weer gemeen stijgen. We passeren hier het oorlogsmonument van Woeste Hoeve. Op 8 maart 1945 werden in deze plaats 117 mannen door de Duitse bezetter gefusilleerd als represaille voor de "aanslag" op Rauter, de hoogste Duitse politiegeneraal en hoofd van de SS in Nederland. 

De Posbank

We naderen Park de Hoge Veluwe, afwissend fietsen we door bos, heide en weilanden. Het uitzicht verveelt hier nooit. Eenmaal fietsend door Park de Hoge Veluwe loopt het aantal hoogtemeters in rap tempo op. Het is hier prachtig om te fietsen. Vanaf de Beekhuizense weg hebben we een fabelachtig uitzicht over de heuvels van de Veluwe. Bij Paviljoen De Posbank stoppen we voor een welverdiende bak koffie en een stuk appeltaart. Met slagroom. Maak je geen zorgen. Deze calorieën worden met gemak weer verbrand

Onnederlands klimplezier

We willen nog wel langer op de wegen rondom de Posbank fietsen, maar de navigatie stuurt ons richting Rozendaal. Gelukkig maar. Hier volgt de mooiste klim van de dag: de Emmapiramide. Verrassend is dat Strava laat zien dat baansprinter Theo Bos hier de KOM bezit. De haarspeldbochten slingeren naar een hoogte van zo’n 98 meter en de weg loopt hier serieus omhoog. On-Nederlands klimplezier! Wij hebben er inmiddels 90 kilometer opzitten. Het vals plat, de wind en de beklimmingen van de Posbank en Emmapiramide laten zich voelen in de benen. 

Wind en vals plat

Na Arnhem ligt het echte klimwerk achter ons. We zijn weer overgeleverd aan wind en vals plat. En dat stemmetje blijft maar roepen dat ik slechte benen heb. We hebben zoveel verkeersborden in Nederland. Er kan er best nog één bij. Een waarschuwingsbord met de aanduiding van vals plat. Misschien accepteert mijn brein deze waarschuwing.

Tegen de wind in vervolgen we onze weg. Langs vliegveld Deelen, via Schaarsbergen naar Hoenderloo. Voorbij Schaarsbergen nemen we de afslag naar de N804/Deelenseweg. De N804! We hebben hier nu ruim 100 km asfalt onder onze wielen door laten glijden. En dan kan de N804 pijn doen. Niet gigantisch stijl, maar de weg lijkt oneindig lang rechtdoor te lopen.

Radio Kootwijk

Na deze sloper fietsen we richting Radio Kootwijk. Helaas passeert de route niet het zo karakteristieke gebouw. Het voormalig zendstation ligt midden tussen de heide en het stuifzand. Hoewel we het fraaie gebouw niet passeren, is het prachtig fietsen over de Veluwse duinen. Ook hier is het nergens vlak, het gaat hier zelfs een paar keer flink omhoog.

"De benen verlangen na 140 km naar de parkeerplaats"

Via Hoog Soeren en Garderen komen we weer in de buurt van Ermelo. De benen verlangen na 140 km naar de parkeerplaats van Echos Home de Schakel. De route is nu niet lastig meer. Het is alleen de afstand die we al in de benen hebben die de laatste 10 km zwaar maken. Begeleid door de muziek van een doedelzakspeler rollen we moe maar voldaan de parkeerplaats op. Niet voor ons, maar voor een bruidspaar. Verschil moet er zijn.