De polderfietser

‘Ik ben een echt buitenmens, altijd in beweging. Ik ben opgegroeid in de buitengebieden van Urk. In weer en wind fietste ik als kind al 4 km dwars door de polder naar de basisschool en terug. Ik wist niet beter, het was zoals het was.' 

'Ik zal zo’n 20 jaar oud zijn geweest toen ik veel ben gaan sporten, eerst hardlopen en later ook wielrennen, zwemmen en kitesurfen. In het begin pakte ik de racefiets van mijn vader en ging ik op pad. Eerst was dat vooral de Noordoostpolder in, later ook de Flevopolder.' 

"Hoe de wind waait, dat maakt me niet zoveel uit"

Het waait hier toch altijd. Ik vind het leuk om met een groep van onze wielervereniging Urk te gaan fietsen, dat zijn altijd gezellige uitjes. Ook fiets ik graag alleen, dan trek mijn eigen plan en train ik gericht voor de triatlon. Op mijn tijdritfiets vlieg ik dan over de dijken hier. Dat vind ik heerlijk. Ik weet precies waar ik ben en ook waar ik aan toe ben.'

'Ik kan tot op de minuut nauwkeurig bepalen hoe lang ik over een training doe, dat vind ik wel zo prettig. Wat ook fijn is, er zijn geen verkeerslichten onderweg en je kunt andere weggebruikers op de kruisingen al van ver zien aankomen, dus daar kun je iets langzamer voor gaan fietsen of juist nog even versnellen.'

"Ik word blij van de polder en het geeft me veel energie"

'Ik doe daarom ook graag een oproep voor meer vrouwelijke deelnemers aan de jaarlijkse Monstertijdrit tussen Almere en Zeewolde.'

‘Soms steek ik het water over naar de Veluwe. Ik vind het prachtig daar, maar ik raak er soms verdwaald en het is vaak druk. Geef mij dan maar de rust en weidse uitzichten van de polders hier in de buurt. Voor mijn werk en fietssponsor rijd ik regelmatig door de polder op en neer naar Biddinghuizen. Dan ram ik de Ketelbrug op, dat is zo heerlijk om te doen.

'Komende juli ga ik voor de winst in de Frysman, een supergave triatlon in Friesland. Daar komt mijn poldertraining ook heel goed van pas.’

_{Tekst: Merijn Heijne}