Met Fietssport de heuvels in
De zomereditie komt eraan!
Elke keer als ik voor de TV een boeiende etappe uit een grote ronde kijk, valt het me op dat renners zich wel heel gemakkelijk ontdeden van allerlei ballast. En dan heb ik het niet over de sanitaire stop die in de plaats van vertrek nog snel gemaakt werd voor de officiële start. Bang als dat de renners zijn dat de etappe direct na de start ontploft. Nee, ik heb het over het afval dat de renners gedurende de wedstrijd van zich afgooien en de voorbeeldfunctie die ook hier vanuit gaat. Ook afgelopen weekend was het weer raak tijdens het NK.
Binnen mijn vereniging moet ik menig clubgenoot uitleggen dat het heel lang duurt voordat een bananenschil vergaan is. Het is organisch afval en dus denkt men dat dit vanzelf vergaat. Voor een klokhuis van een appel gaat dit wel op. Die is met twee weken vergaan. Een bananenschil doet er drie jaar (!) over.
Ook reed ik ooit de Classico Giro Utrecht. Voor mij reed een jongen in het peloton. Hij pakte een in plastic verpakte koek. In plaats van het plastic terug te stoppen op de plek waar het vandaan kwam, gooide hij het spul van zich af. Op mijn vraag waarom hij dat deed en wat er zou gebeuren als we dat allemaal zouden doen kreeg ik de reactie...
“Wat moet ik er anders mee?”
Dit weekend zat ik dus voor de TV en zag de profs spullen van zich afgooien. Zeker in de buurt van de verzorgingsposten. Nu rijden zij nog op plekken waar veel publiek langs de kant staat. En hoe leuk is het niet dat je de lege bidon van Laurens ten Dam of het onaangeroerde taartje van Tom Dumoulin weet te bemachtigen. Toch komen ook hier zaken in de natuur terecht die er jaren later nog liggen.
Naar mijn mening kunnen de profs het goede voorbeeld geven. Sinds de profs allemaal met een helm rijden is het ook voor ons amateurs vanzelfsprekend dat wij met een helm op fietsen. Dat kan met afval net zo werken. Ik verwacht niet dat de prof een ommetje maakt naar een afvaldepot. Maar het teruggeven van spullen aan de ploegleider, het deponeren van afval bij aangewezen plekken in blikvangers of afvalemmers op het parcours of de neutrale materiaalwagen die spullen in ontvangst kan nemen. Is dat zo’n gekke gedachte?
Ik fiets vriendelijk en met respect voor het milieu. Net zoals ik dat in de auto en tijdens het wandelen in de vakantie doe, neem ik mijn afval mee naar huis of gooi dat bij een pauzeplaats in een afvalemmer. Ik ben supporter van Schoon. Is dit ook voor jou de schoonste en gewoonste zaak van de wereld?
Fanatiek racefietser en kilometervreter die zijn hoogtemeters graag in het buitenland meepakt. Reed daarvoor in 2019 in zes dagen van west naar oost over de Pyreneeën. Binnen de NTFU verantwoordelijk voor partnerships.
De zomereditie komt eraan!
Ontwerper met visie én lef.
Hoera, zonder gedoe een toertocht rijden of stoppen voor koffie of hoge nood!
Kom naar een van de Open Avonden van de Wieleracademie.
Over koersen, familie, taart eten en wielkruipers.