Bart Brentjens viert 25-jarig jubileum als Olympisch mountainbikekampioen

Mr. Mountainbike

Met een erelijst van hier tot Tokyo is Bart Brentjens (1968) de beste Nederlandse mountainbiker ooit. Behalve Olympisch eremetaal – goud in 1996 en brons in 2004 – puilt de prijzenkast van de geboren Limburger ook uit met Nederlandse, Europese en wereldtitels. 

Daarnaast schreef Bart diverse meerdaagse MTB-wedstrijden op zijn naam, waaronder de Tour de VTT, de Crocodile Trophy en de Cape Epic. Doordat hij prijzen als postzegels verzamelde stond Brentjens in zijn wedstrijdperiode bekend als mr. Mountainbike.

Niet achter de geraniums

In 2008 hing de tienvoudig Nederlands kampioen zijn wedstrijdfiets aan de wilgen. Na zijn sportieve carrière ging de voormalige bloemenkweker niet achter de geraniums zitten. Allesbehalve zelfs.

Zo runt Bart al sinds 2009, samen met zijn vrouw Petra, een zeer succesvol fietsteam: het CST PostNL Bafang Mountainbike Racing Team. Verder is hij co-commentator voor Red Bull TV, productmanager bij MTB-merk American Eagle en vervult hij met verve ambassadeursrollen bij Fietssport, de NTFU en MTB Utrechtse Heuvelrug.

"Na zijn sportieve carrière is de voormalige bloemenkweker niet achter de geraniums gaan zitten"

Tenslotte neemt hij nog steeds met plezier deel aan diverse buitenlandse stage races, zoals de Brasil Ride en de Cape Epic. 

Medaillekansen voor Mathieu van der Poel

Nu, 25 jaar later, ziet Bart Brentjens hoe het mountainbiken dankzij Mathieu van der Poel weer op grote publieke belangstelling kan rekenen: de drager van de gele trui maakt serieuze kans om in Tokyo met het felbegeerde goud aan de haal te gaan. 

Zelf beter leren biken? Check onze serie how-to video's met Bart Brentjens.

Aan de vooravond van de Olympische mountainbikerace (26 juli) vroegen we Bart naar de 25 hoogtepunten uit zijn mountainbikeleven. Hieronder de antwoorden van mr. Mountainbike. Wil je overigens meer weten over Bart? Kijk dan de aflevering van Andere Tijden Sport over Bart's gouden race terug.

1996-2021: 25 highlights 

Op welke 5 prestaties ben je het meest trots?

1. De gouden medaille van Atlanta. Niet zozeer vanwege de wedstrijd – het was een race zoals alle andere races – maar met name door de wereldwijde media-aandacht die de Olympische overwinning opleverde.  Verder vinden de Spelen maar een keer in de vier jaar plaats waardoor het als sporter het hoogst haalbare is wat je kunt bereiken. 
2. Mijn eerste wereldbekerwedstrijd die ik in 1994 in het Australische Cairns won. Ik ging hier alleen naartoe en moest in geval van lekrijden mijn eigen band verwisselen. Wel kreeg ik bidons aangereikt van iemand die langs de kant van het parcours stond. Mooie tijden.
3. De bronzen medaille van Athene uit 2004. Deze medaille maakte mijn tegenvallende optreden in Sydney goed; ik kwam toen niet verder dan een 12e plek. Een enorme teleurstelling. Vier jaar later pakte ik mijn sportieve revanche met brons.  
4. Mijn wereldtitel. Ik won deze in 1995 in het Duitse Kirchzarten. Hierna mocht ik tot aan de Spelen van Atlanta, zo’n acht maanden lang, in de regenboogtrui rondrijden. Een machtig gevoel.  
5. De Cape Epic, uiteraard de editie die ik 2005 met Roel Paulissen won. Later heb ik nog een paar keer aan deze meerdaagse marathonrace in Zuid-Afrika meegedaan, maar verder dan een 2e en 3e plaats ben ik niet meer gekomen.

Wat zijn de 5 grootste mountainbike-innovaties van de afgelopen 25 jaar?

1. Grotere wielmaat. Vroeger reden we met 26 inch rond, nu met 29 inch. Het verschil is echt gigantisch: grote wielen rollen veel makkelijker over obstakels heen dan kleine wielen.  Hierdoor zijn veel (wedstrijd)parcoursen een stuk technischer geworden.
2. Schijfremmen, een enorme verbetering ten opzichte van velgremmen. Zo moest je met V-brakes bovenaan een afdaling al beginnen met remmen om voor een bocht tot stilstand te komen – helemaal als het nat was. Het nadeel van schijfremmen is wel dat ze in regen en blubber kunnen aanlopen. 
3. Vering. Mijn Olympische bike was uitgerust met een voorvork die 40 mm kon veren. Tegenwoordig beschikken de meeste crosscountry bikes over 100 mm of zelfs 120 mm aan veerwegen – voor én achter. Daarnaast werken de huidige voorvorken en (achter)dempers ook een heel stuk beter dan de allereerste modellen. 
4. Tubeless banden. Behalve dat je minder snel lek rijdt, kun je ook met minder druk op pad. Hierdoor neemt het comfort toe en heb je meer grip (dus controle). 
5. Eén voorblad. Ik had altijd problemen met mijn voorderailleur: het schakelde niet op tijd of de ketting viel eraf. Daarnaast had ik tijdens modderige wedstrijden vaak last van chainsuck. Door één voorblad te combineren met een 12 speed cassette behoren deze problemen gelukkig tot het verleden.

Wat zijn de 5 belangrijkste ontwikkelingen in de MTB-sport van de afgelopen 25 jaar?

1. Kortere rondjes. Het Olympische parcours van 1996 was zo’n 10 kilometer lang. Het rondje in Tokyo is zo’n 4 kilometer. De wedstrijdduur is ook een stuk korter geworden. Ik zat soms ruim 2 uur op de fiets, tegenwoordig is dit max 1,5 uur. De reden hiervoor is dat mountainbiken aantrekkelijker moest worden als televisiesport. 
2. De parcoursen zijn moeilijker geworden. Denk aan steile afdalingen, rockgardens en drops. Dit is deels voor het publiek gedaan, deels omdat de huidige bikes (en bikers) veel meer aankunnen. 
3. Publieksvriendelijkere rondjes: renners komen veel vaker langs waardoor je als toeschouwer niet ellelang op actie hoeft te wachten. Hierdoor is het wedstrijdverloop ook veel beter te volgen.
4. Grotere teams. Vroeger bestond een wedstrijdteam alleen uit fietsers en verzorging. Nu lopen er ook mecaniciens, fotografen en videomakers rond. Iedere team maakt zijn eigen content, van persberichten tot foto’s en van Insta-stories tot reels. 
5. Meer mediakanalen. In mijn tijd werden samenvattingen van mountainbikewedstrijden nog sporadisch op de NOS uitgezonden. Nu kun je races live bekijken, onder andere via Red Bull TV en Flobikes.

Op welke 5 prestaties van het Mountainbike Racing Team ben je het meest trots?

1. Het winnen van de wereldbeker van Yana Belomoina in 2017 was heel bijzonder voor het team.
2. Ook ben ik trots op de derde plek van David Nordemann tijdens het WK 2018 voor Beloften.
3. Grant Ferguson die in 2015 in het Italiaanse Val di Sole de wereldbeker bij de Beloften won. In diezelfde periode pakten Hans Becking en Jiri Novak de winst in de Brasil Ride.
4. Het is alweer even geleden, maar de twee wereldtitels van Anneke Beerten op het onderdeel Four Cross zal ik niet snel vergeten. 
5. Tenslotte ben ik vooral trots op de groei die we de afgelopen jaren als team hebben doorgemaakt. In 2008 zijn we begonnen en sindsdien behoren we tot de top van het mountainbiken. Maar minstens zo mooi vind ik dat we bekend staan als een betrouwbare en duurzame partij, zowel bij onze rijders als bij onze sponsoren.

Wat zijn in Nederland jouw favoriete MTB-routes?

1. Amerongen en Leersum. Hoewel het twee verschillende routes zijn horen ze wat mijn betreft toch bij elkaar. Amerongen is een van de mooist lopende rondjes van Nederland, ideaal om te combineren met Leersum. De routes liggen daarnaast centraal in het land en ze zijn altijd supergoed onderhouden.
2. Het Rijk van Nijmegen, en dan met name de rode en blauwe routes. Beide parcoursen lopen door prachtige natuur en zijn goed aangelegd. Erg leuk en technisch om te rijden. 
3. Duinen, bossen, zee: de MTB-route van Schoorl vind ik echt mooi. Het is bijna alsof je in het buitenland fietst. Schitterend.
4. MTB-route de Schaak in het Limburgse Horst. Ik fiets deze graag omdat je vrijwel vanaf het begin non-stop door de bossen slingert. Een echte aanrader.
5. De Rode Beek route. Dit rondje is deels aangelegd op een oude kolenberg in Zuid-Limburg. Dat betekent ‘lange’ beklimmingen en uitdagende afdalingen. De route is met 11 kilometer niet echt lang, maar wel technisch. Leuk om te combineren met de Brunssummerheide-route.

BART Magazine

Een unieke prestatie verdient een uniek magazine: BART. Het 84 pagina tellende magazine (gelimiteerde oplage) staat vol mooie foto's en verhalen, onder andere over Bart's aanloop naar de Spelen, de ontwikkeling van de mountainbikesport en nog heel veel meer.