Review: Canyon Spectral 125 CF 8

De alleskunner. Dat is een mountainbike waar veel fietsers naar op zoek zijn. De meeste Nederlandse trails lenen zich het beste voor een crosscountry-achtige machine. De skills die horen bij het XC-fietsen zitten dan ook goed ingebed in de genen van terreinvreters uit ons kikkerlandje. Maar wat als je diep in de nacht droomt van de bergen, ogenschijnlijk onbegaanbare paden en eindeloze flow trails? Wat voor fiets droom je daar dan bij…? En kun je met je zo’n bike ook nog op de trails dichtbij huis uit de voeten?
 
Ik zocht uit of Canyon met de Spectral 125 CF hét beest op de markt heeft gebracht waarmee je jouw dierlijke dromen waar kan maken. Als speelterrein voor deze test koos ik de MTB-paden rondom Groesbeek, bikepark Mook aan de Duitse grens en een aantal bergachtige tracks in het Spaanse Valencia uit. 

Wolf in schaapskleren

Tijdens een voorzichtige eerste kennismaking op de MTB-route Shimano Groesbeek kom ik er al snel achter dat dit niet bepaald een snelheidsmonster is op vlakke singletracks. Een enkele keer laat de wolf in schaapskleren echter zijn ware aard zien. Op het Trauma pad - een bekend segment op de route, bijvoorbeeld. Hier strijkt de Spectral de met rembulten bezaaide kombochten moeiteloos glad. Daarnaast laat ik me bij iedere boomwortel verleiden tot een 'pop' (sprongetje) – die ik gevoelsmatig land op een kussen van zacht dons. Wat zorgt FOX met de 36 performance elite voorvork en de FOX Float X performance achterdemper voor een heerlijk gevoel (lees: demping en grip). 

"Bij iedere boomwortel laat ik me verleiden tot een sprongetje"

De 2.4’’ Maxxis Minion banden bijten zich als kompanen van de demping vast in de bochten en laten driften nauwelijks toe. Remmen doe ik nauwelijks en ik pak zelfs nog even een PR’ertje mee op het geliefde Strava segment.
  
Snel door naar bikepark Mook. Hier komt de wolf thuis. Als malse hapjes schotelen de smakelijke jumps zich voor. Dit is het speelterrein van de trail bike: zadeltje omlaag en genieten van maximale airtime. Heerlijk! Op weg naar huis fantaseer ik over bergen en hoe ik deze wolf daar op zijn staart kan trappen. 

Stokoude trails in Spanje

Rond de kerstdagen neem ik de Spectral mee op reis in een VW Busje. Bestemming: Valencia. In Serra Calderona, een natuurgebied ten noordwesten van de stad Valencia, liggen de sinaasappel- en olijfvelden er rond deze tijd van het jaar prachtig bij. 

Goed uitgepijlde mountainbikeroutes zoals in Nederland ga ik hier niet vinden. De meeste paden zijn ontstaan in de tijd dat de Moren hier nog de scepter zwaaide. De stokoude trails zoeken vaak de kortste weg door het ruige berglandschap. In de praktijk betekent dit dat de singletracks behoorlijk smal zijn. De ondergrond is rotsachtig met her en der een leemachtig stuk pad.  

Genoeg geluld, tijd om het terreinbeest uit zijn kooi te laten. Ik kies voor een pad op de flanken van de Pico del Águila. Op weg naar de top ontdek ik dat de Canyon een heerlijke fiets is om mee te klimmen. Waar ik op andere enduro bikes vaak het sponsachtige gevoel probeer te onderdrukken, door de lock-out van de voorvork te gebruiken, merk ik dat de Spectral een heel stuk minder inveert. Toch kan ik voelen dat ik op een dikke trail fiets zit. De balhoofdhoek van 64° plaatst het voorwiel ver voor de fietser. Wanneer ik in een klim bijvoorbeeld een pittige switch back moet maken, merk ik dat het sturen soms wat wiebelig aanvoelt.



Voor een doorgewinterde XC-biker is de carbon beul met zijn 13.8 kg wellicht aan de zware kant. Toch is de Spectral 125 een klein kilootje lichter dan zijn grotere broer, de Spectral. Gelukkig maar, want op sommige delen van het met stenen bezaaide geitenpad moet ik soms meer hiken dan biken. Dat betekent fiets op de rug leggen en omhoog te stiefelen. Afzien en genieten!  

Dalen als een slechtvalk

Canyon noemt deze kleurige (big bamboo green) trail bike een ‘speelvogel’. Het speelse karakter van de Spectral valt niet te ontkennen. Tijdens afdalingen tovert deze Poelifinario (Google maar eens) moeiteloos een lach op je gezicht, en deze poets je er niet zomaar af. In afdalingen geeft de 125mm veerweg in de achterbrug in combinatie met de progressieve geometrie (lage zitbuis, slacke balhoofdhoek, lange reach) en de in hoogte verstelbare dropper post me meer dan genoeg marge om de klappen goed op te vangen. Het gevoel over de trails te kunnen vliegen wordt nog eens versterkt door de 1.259mm lange wielbasis en de 29’’ wielen. 

"Tijdens afdalingen tovert deze speelvogel moeiteloos een lach op je gezicht"

Ook de ‘pop’ van de hoogvlieger is ‘spectralculair’. Door rotsen of wortels als schans te gebruiken kies ik regelmatig het Spaanse luchtruim. Deze airtime draagt enorm bij aan de fun factor van de brute bak. 



Veeleisend terrein vraagt ook het maximale van de remmen. ‘Breaking bad’ is bijna niet mogelijk met de Shimano 203/180mm schijven (4 zuigers per remklauw). Tijdens mijn 50 km lange ride (1600  hm) laten de stoppers me nergens in de steek. Mijn pedalen schrijf ik hier wel hard af: links en rechts buts ik tegen de rotsen. Ik laat me hierdoor niet uit balans brengen. Om meer ground clearance te krijgen kan je met het Geo Adjust systeem de balhoofd- en zitbuishoek aanpassen tot 0,5 graden. Hierdoor kom je ook klimmend beter uit de voeten. Achteraf gezien had ik dit misschien beter kunnen doen; dan waren mijn pedalen waarschijnlijk iets minder beschadigd.

Conclusie

De Canyon Spectral 125 is de ultieme trail bike voor de speelse enduro- en bikepark fietser. Met een progressieve geometrie is het een jonge wolf die zich thuisvoelt op de grove tracks. Terecht wordt de Spectral door Canyon een ‘speelvogel’ genoemd, eentje met grote airtime ambities.  

En dan nu de million-dollar-question: kan je met deze stoere bak goed uit de voeten op zowel Nederlandse als buitenlandse paden? Voor de traditionele XC-biker is de Spectral waarschijnlijk niet snel en wendbaar genoeg. Voor de avontuurlijk ingestelde MTB-er die regelmatig zijn gezicht laat zien in bikeparken en het kicken vindt om over buitenlandse bergpaden te vliegen, is de Spectral een mooie aanvulling op zijn fietsvloot. 
 

Plus 

• Stabiliteit in afdaling 
• Speelse karakter  
• Remvermogen 

 Min

• Standaard fabrieksinstelling Geo Adjust  

 Specs 

•    Aandrijving: Shimano XT, 12 versnellingen (10-51) 
•    Remmen: Shimano XT (203/180 mm) 
•    Vork: Fox 36 Performance Elite Grip2 
•    Demper: Fox Float X Performance 
•    Zadelpen: G5 Dropper Post 
•    Wielen: DT Swiss XM1700 
•    Banden: V: Maxxis Minion DHR II 2.4 Maxxterra, EXO. A: Maxxis Dissector 2.4 Maxxterra, EXO 
•    Gewicht: 13.8 kg maat L 
•    Prijs: 4.499 euro  

Check www.canyon.com als je meer wilt weten over deze terreinvreter.