Column: Heimwee

“Ik ga graag mee, maar moet op tijd thuis zijn. Ik zie dat je ook 115 km kan doen.” “Ik wil de 150 km doen. Kan ik met iemand meerijden?” En zo verder tot: “We hebben acht man bij elkaar. Laten we morgenavond na de clubrit onder het genot van een drankje in het clubhuis de logistiek regelen.”  “Ja! Leuk #zinin”. De toon is gezet en de sfeer zit er nu al in.

De doordeweekse avond

Prima temperatuur en bijna geen wind. Wegkapitein Ronald heeft DiDo Kockengen op het programma staan. “Lekker vlak. De heuveltjes komen zaterdag wel.” De mannen die zaterdag niet meegaan, mogen wat meer kopwerk doen, maar natuurlijk slaan de deelnemers aan de Tour de Haute Veluwe hun beurt ook niet over. Na afloop worden in het clubhuis de chocomelk, cola’s en biertjes besteld. Het is een prachtige avond. We kunnen zelfs buiten zitten. De logistiek is snel geregeld. We gaan met drie auto’s en hebben een groepje van drie voor de 115 km en een groepje van vijf voor de 150 km. 

De voorbereiding

Fiets controleren. Bandjes oppompen. Check. Ketting schoonmaken en voorzien van een druppeltje olie. Check. Heb ik nog reservebandjes? Check. Kleding klaarleggen. Check. Helm, schoenen en bril in de sporttas. Check. Bidons alvast vullen. Check. Energiereepje en bananen. Check. En brood klaarmaken, want dat scheelt morgenochtend weer tijd. Check.

De zaterdagochtend

Stipt op tijd staat Maarten voor de deur. Onze afspraak is: hij rijdt en ik verzorg de koffie. Prima deal. In Bennekom is het een gezellig drukte. Fietsen uit de auto, omkleden en op naar de start. Een gezonde spanning maakt zich van mij meester. Want Maarten, Jan en Petra staken donderdag wel in hele goede vorm. Als dat maar goed komt in de Veluwse heuvels. 

De toertocht

Nog snel even een kop koffie, scan & go! De zaterdag is van ons. We gaan genieten van een prachtige dag in een prachtige omgeving in goed gezelschap. De route is heel goed uitgepijld en ook de GPS functioneert prima. Onderweg halen wij groepjes in en worden we ingehaald. Haken deelnemers bij onze groep aan en weer af.

Halverwege pauze voor koffie met natuurlijk appelgebak.  Moe, maar voldaan komen we terug in Bennekom. Daar wordt op het terras nog een biertje gedronken en worden de onderlinge resultaten op Strava vergeleken, kudos’s uitgedeeld en ontvangen.

Tijd om weer naar huis te gaan. Morgenochtend mogen we weer voor een rustig herstelritje. Vanaf negen uur hebben de vrijwilligers de koffie klaar staan in ons clubhuis. Er is altijd wel een groepje waar je bij aan kunt sluiten.

Wat verlang ik weer naar deze tijd.