Ivar Slik is stapelgek op strandracen

Het zat Ivar Slik (32) vorig seizoen niet bepaald mee. Toen hij de puntjes op de spreekwoordelijke i zette in aanloop naar Unbound klapte de Noord-Hollander, voormalig winnaar van ’s werelds bekendste gravelrace in het Amerikaanse Kansas, op een tegemoetkomende bus. Het gevolg: meerdere botbreuken, een hersenschudding en zelfs een hersenbloeding. Pas na twee weken mocht hij terugvliegen naar Nederland.

De revalidatie verliep allesbehalve soepel, maar gelukkig herstelde hij volledig. Nu, een jaar na zijn rentree, merkt Slik dat hij zijn oude topniveau langzaam nadert. “Ik zit op 98 procent, schat ik, en zie nog steeds een stijgende lijn, onder andere in de powerfiles van trainingen en wedstrijdresultaten. 

Wat ik nu nodig heb? Tijd en races, puur om hardheid en ritme op te doen. Ik heb er vertrouwen in dat ik deze winter weer om de topresultaten mee kan strijden.”

Klinkende uitslag

Zijn voornaamste doel? Een klinkende uitslag in de strandrace Egmond-Pier-Egmond, begin januari. “Ik droom ervan hem een keer te winnen en hoop dat mijn opa, in november 95 geworden, dat nog mag meemaken. Drie keer was ik er verdomd dichtbij; twee keer een derde plaats en één keer een vierde. Egmond-Pier-Egmond is gewoon een klassieker en bovenal een wedstrijd die hier in de regio enorm leeft.”

De resultaten dit najaar zijn in ieder geval veelbelovend. In Zuid-Afrika reed hij met de Gravel Burn zijn eerste meerdaagse gravelkoers ooit. Elke dag voelde hij zich daar wat beter en sterker, terwijl bijna de helft van de ingeschreven professionals de eindstreep niet haalde. Eenmaal terug trok Slik direct het strand op. 

Nieuw materiaal

Slik begon het strandseizoen op zijn Wilier Rave SLR ID2, een gloednieuwe gravelbike die mede dankzij specifieke componentkeuzes ook uitermate geschikt is voor de uitdagingen op het strand.

“De bredere velgen werken perfect in combi met de G One Speed Pro van Schwalbe”

“Ik rij met de nieuwste velgen van Miche, de Aero 48. Die zijn 48 millimeter hoog en hebben een interne velgbreedte van 27 millimeter, terwijl die bij de oude nog 24 was. De bredere velgen werken perfect in combi met de G One Speed Pro van Schwalbe. Hoe breder de velg, hoe breder je band kan zijn en hoe lager de spanning. Vooral op de mulle stukken is dat een wereld van verschil.”

Uitgebreid testen

In de eerste twee strandweken nam Slik uitgebreid de tijd om zijn Wilier in combinatie met de nieuwe velgen en Schwalbe-banden te testen. “Je bandenspanning is zeer bepalend voor je prestatie”, zegt hij. “Ik begon met 1 bar, maar reed me telkens vast. Stapsgewijs hebben we de druk verlaagd naar nu 0,7 bar en dat gaat echt goed. Heel gemakkelijk kan ik daarmee de zandstroken nemen.”

“Je bandenspanning is zeer bepalend voor je prestatie”

Bij diezelfde materiaaltests ondervond Slik meer voordelen van de G One Speed Pro. “De band heeft een super lage rolweerstand en is bovendien zeer lekbestendig. Dat is eigenlijk de ideale mix. Want met de lagere rolweerstand behoud je de snelheid en de lekbescherming zorgt er tegelijkertijd voor dat je altijd door kan. Op het strand stuit je nogal eens op schelpenbanken en scheermessen. Met deze Schwalbe-banden kun je daar gewoon doorheen.”

Schwalbe banden in trek bij beachracers

Slik merkt dat de Schwalbe-band inmiddels bij veel beachracers de standaard is, zo ook bij zijn trainingsgroep waarvan onder meer Cees Bol en Niki Terpstra deel uitmaken.

“Schwalbe heeft het strandracen omarmd, ook al is het een niche sport die vooral bij Nederlanders, Belgen en een paar Fransen populair is”, zegt hij. “Ik weet nog dat ik vorig jaar in Egmond-Pier-Egmond voor het eerst met een prototype van de G One Speed Pro reed. Ik had meteen de ogen van de concurrentie op me gericht en voelde: ik sta met deze Schwalbes met 1-0 voor.”

Zand is altijd anders

Op weg naar Egmond-Pier-Egmond is hij de komende weken veelvuldig op het Noord-Hollandse strand te vinden. “De meest ideale omstandigheden? Als het een graad of vijf, zes is en er een stevige wind staat. Ook al regent het op zo’n moment iets, je hebt geen last van spatwater en wordt niet drijfnat. Het mooie is dat het zand elke dag anders is: dan hard en goed, dan heel mul en loodzwaar. Er is sowieso altijd wat te zien: afgekalfde duinen en het prachtige Palendorp in Petten. Ter hoogte van de prachtige lagune bij Camperduin kun je perfect je techniek trainen.”

“Zand elke dag anders is: dan hard en goed, dan heel mul en loodzwaar”

Slik combineert zo het nuttige met het aangename. “Rijden op het strand zorgt voor afwisseling in het seizoen. Je blijft mentaal lekker fris na een reeks gravelwedstrijden. Daarbij zijn de strandraces de perfecte voorbereiding. Bijvoorbeeld in de Blaavands Huk, een Deense UCI-gravelwedstrijd, zitten veel mulle, losse zandstroken. Zit je daar achter op het zadel, blijf je gewoon trappen en stuur je met het bovenlichaam – precies zoals je op het strand doet – dan ga je kom je daar gemakkelijker doorheen.”

Strandrace tips van Ivar

1. Verplaats je lichaam iets meer achter, zeker op de mulle zandstroken. Je zet zo minder gewicht op je voorwiel, wat voorkomt dat je jezelf ingraaft. Stuur op zulke punten niet te veel met je stuur, maar met je schouders.
2. Train het strand op en af rijden, want dat zijn meestal de beslissende punten in wedstrijden. Het maakt een groot verschil of je moet lopen of je kan blijven fietsen. Is de strandopgang niet je sterke punt, dan is er kans dat je uit je groepje valt.
3. Als je vanaf de boulevard het strand op gaat, dan kom je met best wel hoge snelheid aan. Wees niet bang om in het zand te duiken. Trap door, rijd een relatief zwaar verzet en schuif wat meer naar de achterkant van het zadel.
4. Bij een strandrace start je vaak vroeg. En in de winter is het negen van de tien keer behoorlijk koud. Zorg dat je genoeg kleding draagt en dat je eventueel vlak voor de start nog een jack aan iemand kan geven.
5. Experimenteer met je bandenspanning. Met hoeveel bar je rijdt, hangt onder meer af van je gewicht. Een houvast: rijd met 0,85 bar als je 85 kilo weegt. En 0,75 bij 75 kilo. Kortom, deel je gewicht door honderd.

Dit artikel kwam tot stand in samenwerking met Schwalbe

_{Tekst: Rik Booltink
Beeld: Schwalbe}