Vélodrome de Roubaix

De Vélodrome André Pétrieux is wereldberoemd als aankomstplaats van de wielerklassieker Parijs-Roubaix. Tot 1914 was een andere wielerbaan het eindstation van de Hel van het Noorden. Deze baan - een initiatief van Théo Vienne (organisator van Parijs-Roubaix) - overleefde de Eerste Wereldoorlog echter niet. Het hout van de piste werd in deze periode gebruikt als brandhout. Het hele circuit werd dan in 1924 ook afgebroken. In 1936 werd de huidige baan aangelegd in het Parc des Sports in het oostelijk deel van Roubaix. De betonnen wielerbaan heeft een lengte van 499,75 meter en is sinds 1943 de finish van Parijs-Roubaix. Alleen in '86 en '88 eindigde de klassieker niet op de baan. Naast Parijs-Roubaix was het velodroom ook het strijdtoneel van de Nationale Franse Kampioenschappen Baanwielrennen in 1966 en 1971 en het WK Veldrijden in 2008-2009, 2009-2010 en 2012-2013.