Grote kans dat deze berg voorbijkomt wanneer foto’s van Tenerife onder je ogen komen. En dat heeft meerdere oorzaken. Uitsluitend goede oorzaken, dat wel. Hoe je het ook doet, naar boven zal je. Want daar is het grootste wauw-effect te halen. Maar pak dit cadeautje langzaam uit. Met een fietsrit bij voorkeur, om maar iets origineels te noemen. Vanuit Tegueste kronkelden wij door het bos naar boven. Waar de klim doet denken aan het begin van Lagos de Covadonga op het Spaanse vasteland. Met de overhangende bomen, organische bochten en houten vangrail. Het dichte bos biedt op sommige plekken voorproefjes op wat je boven gaat zien. Als je de TF-12 volgt en dan de TF-114 pakt kom je vanzelf (met een beetje kracht op de pedalen) bij het hoofdgerecht, de Mirador Pico del Inglés. Een door mensenhanden gemaakt uitkijkpunt waar je al het mooie van Tenerife in één beeld kan vangen. Met zicht over het groene noorden. De contrasterende zee. En de almachtige El Teide vulkaan in de verte. De TF-114 is het laatste stukje van de klim, met als enige doel de Mirador aan het einde. Voordat je daar komt, passeer je nog een uniek weggetje. Uit de rotsen is een diepe schacht gehakt. Metershoge ‘muren’ zijn groen begroeid en eindigen met een dak van bomen. Bomen die het daglicht slechts mysterieus doorlaten.