Bent u op zoek naar een café dat een en al wielerhistoriek ademt? Check Bar Gidon, aan de voet van de Muur. Samen met zijn vriendin Els Ritserveldt, de kleindochter van Albert Ritserveldt die in 1939 Luik-Bastenaken-Luik won, baat ex-profrenner Frederic Penne er een gloednieuw café uit dat uitpuilt van de etsmemorabilia. Er hangt een Pollentier- ets en aan de muur kleven de groene en gele trui van streekgenoot Rudy Pevenage uit 1980. U vindt er ook een interessante collectie historische foto’s: van een zwoegende Eric Vanderaerden op de Muur tot een portret van opa Albert in de nationale driekleur. Bahamontes ligt er op tafel en de patron schenkt een batterij wielerbieren, zoals Spartacus, Kasseiken, en Saison du Lucien. Penne was graag gezien in het peloton en dat vertaalt zich in tal- loze bezoekjes van (ex-)renners. Op de wall of fame staan onder andere de namen van Allan Peiper, Nico Mattan, Bert De Backer en Jens Debusschere. De sympathieke cafébaas bewees in 2010 dat hij ook zijn tanden kon laten zien. Als rasechte Ninovieter kon hij het niet verkroppen dat de nish van de Ronde niet meer in Meerbeke lag. “Tijdens de laatste originele Ronde in 2011, een halfuur voor de doortocht van het peloton, heb ik met mijn wagen het hele parcours afgelegd om yers uit te delen. ‘Nee tegen Woestijnvis. Ja tegen de Muur.’ En nu komt het... Mijn café was amper een maand open, toen Wim Van Herreweghe binnenwandelde, de koersdirecteur van de Ronde. Hij zag me en schrok: ‘Penne, ik mag hier niet binnen, zeker?’ Ik lachte en gaf hem een pint. Misschien hielp het, want dit jaar passeert de Ronde opnieuw over de Muur.” By: Bahamontes (2018)