• Materiaal
  • Gewijzigd op 5 december 2025

Review Trek Fuel+ MX: als een brommer over de ruige wortels

Ja, zo kan ik het ook! Ik heb mezelf weleens op die gedachte betrapt wanneer er een e-MTB me heuvelop voorbijsnelde tijdens een toertocht. Krijg ik zo’n opmerking ook als ik er zelf op zit? We gaan het ondervinden, want ik test de Trek Fuel+ MX.
Review Trek Fuel+ MX: als een brommer over de ruige wortels
Review Trek Fuel+ MX: als een brommer over de ruige wortels
Tekst Astrid Olde Olthuis Beeld Lenneke Lingmont

Ik ben ontzettend nieuwsgierig hoe ie voelt en stuurt. Wat gaat het doen met m’n vooroordelen? Hoef je helemaal niet meer te trappen en word je er wel moe van? Plus: vliegt-ie als een pijl uit een boog als ik aanzet met het risico dat je in een onverwachte bocht tegen de eerste de beste boom knalt?



De fiets haal ik op bij het hoofdkantoor van Trek in Harderwijk. Mooie bike, is mijn eerste indruk. Het carbonframe is strak afgewerkt met optisch een craquelé-effect in blauw/zwart dat geen folie blijkt, maar onderdeel van de lakafwerking. Slim gedaan, want het ziet er mooi uit en het beschermt tegen steenslag en gevolgen van valpartijen of omvallen. Waar ik van hou, is de strakke afwerking zonder tierelantijntjes zoals te veel kleuren op een fiets of schreeuwerige logo’s. Ook het display is mooi en onopvallend in de bovenbuis van het frame verwerkt.

Verder valt me het brede stuur op. Benieuwd hoe makkelijk je daarmee tussen smalle openingen manoeuvreert. Dat stuur blijkt later ook een dingetje als ik – bij gebrek aan een fietsdrager - de bike in de auto wil leggen. Bovendien moet je bij het gebruik van een fietsdrager rekening houden met het gewicht van de fiets. Net onder de twintig kilo is deze wel wat zwaarder dan mijn eigen ambachtelijke MTB. Haal je bij veel e-bikes de accu eraf, bij de Trek Fuel+ is de geïntegreerde relatief lichte accu niet afneembaar. Het frame oogt daardoor wel mooier en stijver.

Boomwortels

Volgens Trek is de Fuel+ geschikt voor mountainbikers die graag uitdagende Nederlandse trails rijden met technische secties, korte maar pittige klimmetjes en als het kan met wat hoogtemeters. Als je dan een beetje extra ondersteuning zoekt, wordt het allemaal nog leuker.



Maar eens ontdekken of de Trek Fuel+ het Twentse landschap snapt. Ik neem 'm mee naar mijn achtertuin: de Losserse Zandbergen. Niet per se een bekend mountainbikegebied maar wel vol korte steile bultjes waar je veel kunt wenden en keren. Met veel blootgelegde boomwortels lijkt me dit terrein goed voor een kennismaking met het stuurgedrag. Om er te komen, moet ik eerst een stukje over asfalt. Een goed moment om uit te proberen wat de verschillende standen doen: eco, mid of high en in hoeverre de motor meehelpt.

Bij het opschakelen van de hulp en het aanzetten op de pedalen gaat ie er niet vandoor en dat is maar goed ook. Hiermee is mijn angst om tegen een boom te crashen naar het land der fabelen verwezen. Meetrappen moet je zeker doen maar de motor helpt. Tot deze het maximum van 26 kilometer per uur bereikt, daarna ondersteunt de motor niet meer. Vanaf dat moment moet je het zelf doen en dan voelt twintig kilo toch wel als een flink gewicht.
 
Mijn angst om tegen een boom te crashen is naar het land der fabelen verwezen

Speels

‘Cooles Rad!’ roepen een paar Duitse jongens me toe als ik eenmaal op het terrein ben. Cool is ie inderdaad en lekker speels: bult op en bult af. Met gemak rolt de Trek over de boomwortels heuvelop als ik de ondersteuning omzet naar 'high' met de shifters links op het stuur. Even tik-tik-tik elektrisch terugschakelen met Shimano XT Di2 en ik ben boven. Grijns! Dit is fun! Wendbaar als de Trek is, stuur ik 'm met gemak over de smalle tracks, op en neer. De verklaring zit in de verschillende wielmaten van het type MX: voor 29 inch en achter 27,5 inch. Mede daardoor zit ik ook wat rechterop en dat voelt best comfortabel. De vering voor en achter kun je separaat afstellen, als ook de luchtdruk.

In een speciale Trek-app worden de aanbevolen meetwaarden berekend op basis van je gewicht. Zo kun je de druk in de veringen optimaal instellen, het aantal millimeters dat de veringen moeten doorzakken en hoe snel deze terug moeten slaan. Zelfs de luchtdruk in de banden wordt door de app aanbevolen, maar dat heeft wat mij betreft ook met persoonlijke voorkeur en ondergrond te maken. Op zoek naar de lock-out kom ik erachter dat deze ontbreekt op de FOX-vork wat logisch schijnt te zijn voor een e-MTB. Eerlijk gezegd mis ik het niet. Dan is er voor de liefhebber nog een 'progression chip' in de achtervering. Door de chip om te draaien kun je kiezen tussen meer comfort op flowy trails of meer weerstand en controle voor technische, ruige afdalingen.

Pim Ronhaar

Het gewenningsritje lijkt geslaagd. Dan maar eens een ander gebied verkennen. Ik sluit aan bij de Holterberg Toertocht in de omgeving van Hellendoorn, Nijverdal en Holten. Hier zijn de beklimmingen wat langer en steiler en liggen de boomwortels bloter. Waar ik met mijn eigen MTB misschien tegen een hoger obstakel zou rijden, trekt de Trek me heuvelop moeiteloos als een brommertje over de ruige wortels. Naar beneden voelt het ook comfortabel, niet als een zwaar, log schip waar ik even voor vreesde. Hij stuurt soepel en stabiel. En niet onbelangrijk: de Shimano XT-remmen remmen gedoseerd.

De ingebouwde dropperpost gebruik ik niet. Op ruiger en steiler terrein kan deze wel handig zijn. Dat geldt ook voor de verstelbare balhoofdhoek. Je kunt de stuurhoek ongeveer één graad steiler of vlakker zetten. Steiler maakt de fiets makkelijker te sturen en klimvriendelijker, vlakker zorgt juist voor meer stabiliteit in snelle of steile afdalingen. Met uitzondering van sommige plekken in Limburg, lijkt me dat in Nederland niet nodig. Fietsmaat en ook e-MTB’er Henk trakteert me nog even op de Hellendoornse zandkuil. Het thuisdomein van veldrijder Pim Ronhaar, waar hij de basis heeft gelegd voor zijn successen. Naar beneden door het mulle zand? Geen enkel probleem. Steil omhoog door hetzelfde mulle zand? Hij trekt je er zo door. De grijns wordt alleen maar groter. Ik weet nu al: hier moet je niet aan wennen.
 
Naar beneden voelt het ook comfortabel, niet als een zwaar, log schip waarvoor ik vreesde

Natuurlijk trapgevoel

De motor is mooi stil. De TQ-motor zelf levert een vermogen tot zo’n 300 watt en 60 Nm trekkracht. Het zijn getallen die mij niet zo heel veel zeggen. Wat voor mij telt, is dat het genoeg is om klimmetjes soepel op te komen met een natuurlijk trapgevoel dat niet schokkerig wordt. Dat geldt ook voor de snel ladende accu van 580 Wh. Het is handig dat de elektronische Di2-groep automatisch meegeladen wordt via hetzelfde laadpunt. Goed voor stevige trailritten zonder laadstress. Na onze rit van ruim 60 kilometer staan er zowaar nog ettelijke kilometers op qua range. Bij de start met volle accu gaf deze 130 kilometer aan.

Tja, en dan is het maar net welke stand je dan instelt. Ik wisselde tussen eco en high als het erop aan moest komen. Mocht je fullspeed in de 'high'-modus willen trappen en een flinke afstand afleggen, is er een uitbreidingsoptie met een 'range extender', goed voor circa 160 Wh extra, die je in de bidonhouder klikt. Met beide accu’s samen kun je de afstand met 30-40 procent verruimen. Dit betekent wel dat je moet nadenken over hoe je een bidon wilt meenemen. Een 'CamelBak' dragen is een optie.

Mopperende fietsers

Wat vind ik nu van het rijden op zo’n Trek Fuel+? Gaaf! Hij neemt je moeiteloos mee op tracks en zijn wendbaarheid heeft me echt verrast, ook of juist downhill. Ik reed op de MX, de mixed wheels, waarmee je in alle terreinen kunt uitleven. En ik moet Trek gelijk geven: dit is echt een fiets voor sportieve trailrijder die graag spelen op technische stukken.

Trek kent naast de MX de LX en EX met daarin tal van veerwegcombinaties en geometriemogelijkheden. Je kunt de fiets zo afstellen tot deze tot op de millimeter bij je past. Zeiden we voorheen altijd: ‘Maar je moet altijd nog zelf trappen’, gaat nu die vlieger min of meer nog steeds wel op. Dacht ik dat ik weinig nog zelf hoefde te doen, kom ik wel van een koude kermis thuis. Eerlijk: ook op een e-MTB moet je je inspannen. Conclusie: ik reken het goed! Bovendien heb ik geen mopperende fietsers zonder ondersteuning onderweg gehoord. Maar dat komt waarschijnlijk ook omdat de Trek Fuel+ er niet uitziet als een e-MTB en je hoort 'm niet.

Chippen of tunen

Een e-MTB ondersteunt wettelijk tot 25 kilometer per uur (in praktijk 26 kilometer per uur). Dat is vastgelegd in Europese regelgeving voor pedelecs. Boven die snelheid moet de motor afschakelen. Het chippen of tunen van een e-MTB is illegaal: je fiets wordt dan juridisch een bromfiets en moet verzekerd, gekeurd en van kenteken voorzien worden. Doe je dat niet, dan loop je grote juridische en financiële risico’s en de fabrieksgarantie vervalt.

Pluspunten

  • Wendbaar en speels
  • Groot bereik
  • Stille motor

Minpunten

  • Een e-MTB is sowieso duurder en deze uitvoering is behoorlijk aan de prijs (vanaf € 8.999)
  • Lastig transporteren (breed stuur, gewicht)
Redactie Fietssport
Door Redactie Fietssport

Redactie Fietssport

Dit vind je misschien ook interessant