Routes + Reizen
De hemel bestormen in de Harz
Eindeloos mountainbiken in het Harz-gebergte.
- Routes + Reizen
- Gewijzigd op 27 juni 2017
The Ride: van de Stelvio naar de Cauberg
Voor The Ride verzorg ik een deel van de social media. Dat deed ik in 2016 al tijdens de eerste editie. Thuis op de bank, wachten op verhalen en foto's van de dag, die ik vervolgens kon posten. Toen wist ik het: ik moet daar zelf aan mee doen.
Etappe 6: je van A naar B sleuren
Windkracht 4 van voren en als er geen wind was, moest je klimmen. Nergens kon je in de open vlaktes van Noord-Frankrijk schuilen tegen de wind. Ik had ook steeds het gevoel dat we van niets naar nergens fietsten. De vele uitgestorven dorpjes bevestigden eigenlijk alleen maar dat gevoel. Een bijna nutteloze rit, behalve dat je anders niet naar huis kunt gaan. Natuurlijk horen dit soort ritten erbij, maar de mooiste van The Ride is deze etappe niet geworden.
"Ik had ook steeds het gevoel dat we van niets naar nergens fietsten."
Etappe 7: goede benen
Dit was een beetje een pechdag voor mij. Halverwege, vlakbij de verzorgingspost, ben ik gevallen. In de bocht verloor mijn voorwiel de grip door het grind wat er lag. Hier hield ik een paar behoorlijke schaafwonden, blauwe plekken en een gebroken ego aan over. Op de verzorgingspost hadden ze al gehoord dat ik was gevallen en er aan kwam. Direct werd ik door de EHBO-er verzorgd en werd mijn fiets door de aanwezige mechanieker nagekeken op schade en weer rijklaar gemaakt (achterpad was wat verbogen). Met een hoger gemiddelde dan voor de val, hebben we de tocht voortgezet. Moet de adrenaline geweest zijn. Dat het landschap steeds bekender terrein werd, draagt daar ook aan bij.
Etappe 8: the final
De camping af en direct een beklimming van ruim 14 kilometer met een gemiddelde van 3% is lekker starten. Rustig aan beginnen, warmdraaien en dan langzaam het tempo opbouwen. En ook nu werd het terrein steeds bekender en het gevoel van willen finishen steeds sterker: de laatste etappe van The Ride. Als extraatje kregen we onderweg de Côte de Cornesse nog voor onze kiezen: 1,5km, 8,9% gemiddeld met een maximum van 13,5%.
Het was ongelofelijk druk bij de finish! Voor elke renner stond een groep familieleden en vrienden klaar. Zij zorgden voor feestelijk en warm onthaal, een ware ontlading van alle inspanningen van afgelopen dagen.
The Ride, wat een avontuur! Acht dagen lang kunnen koersen door de prachtigste streken dwars door Europa. Acht dagen lang optrekken met fietsmaatjes en acht dagen lang dat doen wat je het liefste doet: wielrennen!
Etappe 6: je van A naar B sleuren
Windkracht 4 van voren en als er geen wind was, moest je klimmen. Nergens kon je in de open vlaktes van Noord-Frankrijk schuilen tegen de wind. Ik had ook steeds het gevoel dat we van niets naar nergens fietsten. De vele uitgestorven dorpjes bevestigden eigenlijk alleen maar dat gevoel. Een bijna nutteloze rit, behalve dat je anders niet naar huis kunt gaan. Natuurlijk horen dit soort ritten erbij, maar de mooiste van The Ride is deze etappe niet geworden.
"Ik had ook steeds het gevoel dat we van niets naar nergens fietsten."
Etappe 7: goede benen
Dit was een beetje een pechdag voor mij. Halverwege, vlakbij de verzorgingspost, ben ik gevallen. In de bocht verloor mijn voorwiel de grip door het grind wat er lag. Hier hield ik een paar behoorlijke schaafwonden, blauwe plekken en een gebroken ego aan over. Op de verzorgingspost hadden ze al gehoord dat ik was gevallen en er aan kwam. Direct werd ik door de EHBO-er verzorgd en werd mijn fiets door de aanwezige mechanieker nagekeken op schade en weer rijklaar gemaakt (achterpad was wat verbogen). Met een hoger gemiddelde dan voor de val, hebben we de tocht voortgezet. Moet de adrenaline geweest zijn. Dat het landschap steeds bekender terrein werd, draagt daar ook aan bij.
Etappe 8: the final
De camping af en direct een beklimming van ruim 14 kilometer met een gemiddelde van 3% is lekker starten. Rustig aan beginnen, warmdraaien en dan langzaam het tempo opbouwen. En ook nu werd het terrein steeds bekender en het gevoel van willen finishen steeds sterker: de laatste etappe van The Ride. Als extraatje kregen we onderweg de Côte de Cornesse nog voor onze kiezen: 1,5km, 8,9% gemiddeld met een maximum van 13,5%.
Het was ongelofelijk druk bij de finish! Voor elke renner stond een groep familieleden en vrienden klaar. Zij zorgden voor feestelijk en warm onthaal, een ware ontlading van alle inspanningen van afgelopen dagen.
The Ride, wat een avontuur! Acht dagen lang kunnen koersen door de prachtigste streken dwars door Europa. Acht dagen lang optrekken met fietsmaatjes en acht dagen lang dat doen wat je het liefste doet: wielrennen!
Door Koene Rem
Enthousiast fietser, bestuurslid van Limburg Cycling, ambassadeur van Amstel Gold Race Xperience en Team Captain van de AgrXp Riders. Runt het platform Cycling Connects People en is voor het wielrennen actief op social media.
Dit vind je misschien ook interessant
Routes + Reizen
Beklim de Bergische bergen
Geef je racefiets net over de Duitse grens de sporen.
Routes + Reizen
Afwisselend mountainbiken in Ede
Geschikt voor ieder niveau.
Routes + Reizen
Dáárom gaat jouw volgende fietsreis naar Wallis
Een paradijs voor natuurliefhebbers
Routes + Reizen
Teleurstelling over mogelijkheden voor fietsen op de Afsluitdijk
Afsluitdijk moet vaker open terwijl er aan de versterking wordt gewerkt